Unión e fronte común para defender o teatro

'Asalto' ao balcón do Salón Teatro CC-BY-SA Alberto Ramos

Unidade perante os problemas comúns. Con esa idea, a Asociación de Actores e Actrices de Galicia (AAAG) decidiu o pasado mes de xuño incorporarse á Confederación de Artistas-Traballadores do Espectáculo (Conarte), entidade nacida a finais do ano pasado e na que se fusionan as dúas federacións de intérpretes do estado, que engloban a quince centrais sindicais da escena. Conarte naceu nun congreso celebrado no mes de decembro de 2013 grazas a alianza, principalmente, das dúas grandes federacións estatais -FAEE (Federación de Artistas do Estado Español) e OSAAEE (Organización de Sindicatos de Artistas do Estado Español)- e agora a AAAG, que non formaba parte de ningunha destas agrupacións, sumarase ao proxecto mantendo a súa independencia, pero buscando unidade ante as severas dificultades comúns que atravesa o sector.

A crise económica, as reformas laborais, o IVE ou os recortes dos apoios institucionais forman parte dunha tormenta perfecta para o sector

A crise económica, as reformas laborais, o IVE ou os recortes dos apoios institucionais forman parte dunha tormenta perfecta para o sector. Os seus ventos, segundo recolle o informe sociolaboral de Aisge (Asociación de Artistas  Intérpretes Sociedade de Xestión), provocan que o 73% dos actores e actrices do estado non poidan vivir do seu traballo e que o 55% non chegue a cobrar máis do salario mínimo cos seus traballos. Por iso, as dúas grandes federacións estatais decidiron unificar os seus esforzos despois de anos de traballo paralelo. E por iso agora a AAAG decide incorporarse á fronte común.

 

Unidade no caso O Faro

Seis meses antes da creación de Conarte, o sector audiovisual enfrontouse ao difícil reto que supuxo O Faro, unha serie promovida por varias produtoras galegas

En xullo de 2013, seis meses antes da creación de Conarte, o sector audiovisual enfrontouse ao difícil reto que supuxo O Faro, unha serie promovida por varias produtoras galegas e que sería emitida por gran parte das canles autonómicas, incluída a TVG.

A creación de emprego que suporía, lonxe de alegrar no sector, espertou fonda preocupación: corríase o risco de que a produción pasase por alto o convenio colectivo e as condicións laborais mínimas. Diante desta situación, a Asociación de Actores e Actrices de Galicia (AAAG) respondeu e coordinou a reacción dos profesionais para abortar un perigoso antecedente. Daquela, como agora, as reivindicacións eran claras e pasaban por defender o traballo no sector.

“O Faro foi un situación complicada, mais tamén significou un primeiro momento de colaboración e coordinación entre nós e as federacións estatais. A resposta que puxemos en marcha nós para defender o convenio foi un primeiro contacto coas federacións. Despois, estas entidades quixeron convidarnos ao congreso fundacional de Conarte, invitarnos a formar parte”, sinala Guillermo Carbajo, secretario da AAAG, para lembrar aquel proceso no que se conseguiría que O Faro seguise adiante respectando os dereitos laborais dos intérpretes.

Deste xeito, a Asociación de Actores e Actrices de Galicia asistiu ao congreso de unificación, celebrado entre o 9 e o 11 de decembro, como convidada, mais adiou a incorporación. De feito, malia a decisión tomada pola súa asemblea no mes de xuño, a entrada en Conarte non será efectiva até o 1 de xaneiro de 2015 por motivos prácticos.  

 

Visibilidade e representación 

A partir dese momento, a AAAG unirase á Confederación e comezará a formar parte dun proxecto colectivo cuxos obxectivos pasan -entre outras cuestións- pola colaboración unificada garantindo a independencia de cada unha das entidades integrantes, a defensa dos intereses dos profesionais escénicos, o desenvolvemento laboral ou a protección das condicións de traballo. Tamén a promoción dos afiliados. Deste xeito, a Confederación busca ofrecer unha serie de servizos conxuntos a nivel do estado. “Neste sentido,  Conarte quere contar cun catálogo único a nivel estatal, que permita a visibilización de todos os profesionais e que facilite a consulta e o contacto entre os directores de casting e os actores”, sinala Carbajo, que tamén destaca os servizos xurídicos da confederación.

Un dos aspectos máis relevantes para os intérpretes galegos á hora de sumarse á unión pasa por superar os atrancos que se presentaban á hora de chegar a algúns espazos de decisión

Un dos aspectos máis relevantes para os intérpretes galegos á hora de sumarse á unión pasa por superar os atrancos que se presentaban á hora de chegar a algúns espazos de decisión. “A diferenza do que acontece no teatro, o convenio do audiovisual ten carácter estatal. Por iso sempre foi difícil trasladar a nosa realidade”, explica Carbajo. Agora, a través de Conarte, a AAAG estará informada directamente e poderá achegar as singularidades do sector galego á mesa paritaria.

Con esta incorporación á Confederación de Artistas Traballadores do Espectáculo, a AAAG pretende afondar no seu esforzo de representación, visibilidade e dignificación do sector en Galicia e participa da unidade, dun obxectivo compartido e común: superar a situación, a tormenta perfecta que sacode as artes escénicas en todas as latitudes.

Protesta dos actores e actrices galegas polos recortes © Escena Galega
Manifestación da Plataforma das Artes Escénicas CC-BY Alberto Ramos

Despece

  • Camiño ao segundo convenio do teatro

    No ámbito teatral galego, nestes días tamén se están a producir diversas reunións para a elaboración do segundo convenio de actores e actrices de teatro de Galicia. Os sindicatos e a AAAG en representación dos traballadores, a asociación Escena Galega como a patronal privada e a Agadic -institución responsable do Centro Dramático Galego- como patronal institucional están a celebrar xuntanzas nas que unha das palabras clave é “cumprimento.”

    “Dentro das empresas privadas, hai xente que non cumpre co convenio vixente. Tal circunstancia ten que cambiar, hai que garantir que todos o cumpran”

    “Dentro das empresas privadas, hai xente que non cumpre co convenio vixente. Tal circunstancia ten que cambiar, hai que garantir que todos o cumpran”, sinala Guillermo Carbajo, secretario da AAAG. Por parte de Escena Galega, o seu presidente Salvador del Río, coincide na necesidade do cumprimento, como garante básico das regras dun xogo igualitario para todos. “O que máis nos interesa é que o convenio funcione como tal e que se respecte. Para nós é fundamental que todos usemos a mesma baralla. Que todos cumpran coas xornadas laborais, cos salarios e con todo o establecido no convenio. Iso non sempre pasa e o convenio está para garantir os dereitos de todos”, sinala Del Río, quen engade que “a dignificación do sector” está estreitamente vencellado “ao cumprimento.”

    Ese, o do cumprimento, sería un marco xeral no que se discuten outra serie de aspectos que teñen que ver coa actualización do primeiro convenio en relación ás circunstancias de hoxe en día. Dende a súa aprobación en 2009, case todo cambiou coa crise.

    Até o de momento, o convenio distinguía grupos de contratación A e o B (espectáculos de baixo e alto orzamento). Os actores queren que se reduza a unha única táboa

    Nese sentido, as propostas dos actores céntranse principalmente nos modelos de contratación. O primeiro deles, na creación dunha única táboa de salarios e tarifas. Até o de momento, o convenio distinguía grupos de contratación A e o B (espectáculos de baixo e alto orzamento). Os actores queren que se reduza a unha única táboa. “Estamos nun momento en que a practica totalidade das compañías producen e se acollen a B, a diferenciación non ten sentido nestas circunstancias”, cre Carbajo.

    Sobre as categorías, os actores tamén consideran a necesidade de reunificar criterios por cuestións de garantías salariais e evitar subxectividades. No convenio actual recóllense catro categorías: principal, protagonista, secundario e elenco. A AAAG aposta por desapareza principal. “Xógase co que é un principal ou que é un protagonista. É unha diferenciación que pode ser moi subxectiva e que as compañías poden empregar para reducir custes. Unificando os conceptos de protagonista e de principal, evitamos este xogo”, opina Carbajo.

    No convenio actual recóllense catro categorías: principal, protagonista, secundario e elenco. A AAAG aposta por desapareza principal

    Pola súa banda, neste sentido, Salvador del Río cre que se se aplica esta medida as compañías privadas quedarían “sen marxe de manobra” e perderíase unha “flexibilidade” necesaria. Sobre as subxectividades, Del Río non o ten tan claro. “Hai obras nas que está clarísimo. En Hamlet sabemos quen é o claro protagonista”, exemplifica.

  • Teatro institucional

    A terceira parte da negociación, a Agadic, preferiría unha non diferenciación entre a contratación no teatro público e mais no privado. “As condicións no ámbito institucional son mellores que as da privada, entendemos que debe ser así. Pero Agadic non o comprende e quere relear”, opina Carbajo, sobre todo nun momento en que o CDG realiza montaxes de elencos reducidos e cunha distribución menor.

    Ademais, Carbajo tamén se refire aos intentos da Agadic de realizar montaxes con bolseiros. “E iso non é posible, os bolseiros han de estar supervisados en todo momento por alguén e no noso sector cando se sube ao escenario, un está só. Por iso o que buscan agora é crear contratos en prácticas, só tratan de aforrar.” Dende Escena Galega, Salvador del Río coincide con estas cuestións, ao considerar que o teatro institucional debe ter unhas garantías superiores.

    As partes queren que o segundo convenio do teatro estea aprobado para entrar en funcionamento en xaneiro do próximo ano, cuns baremos axustados a actualidade e garantindo a dignidade do sector nestes momentos de crise.

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.
Quero ser de Praza