Crónica da II Restauración: Paro, inmigración e explotación

O 13 de abril de 2018 sucedeu un feito político de dimensión máxima. A prensa galega, cumprindo a súa obrigación de informar, nas súas portadas, La Voz de Galicia, Faro de Vigo, O Correo Galego, A Opinión, A Rexión, Diario de Pontevedra, ABC, sección Galicia, trasladábannos a última “Directriz” aprobada polo goberno galego.

Constaba a orde da Xunta de dúas fases ou argumentos: Primeiro: “hai problemas de substitución xeracional en Galicia”, “o preocupante balance vexetativo e a baixa taxa de fecundidade teñen difícil arranxo a curto e medio prazo”. O segundo argumento ou fase era, e é: “a Xunta puxese desde hai un tempo as súas esperanzas demográficas na emigración, integrando ao amplo colectivo de galegos no exterior en distintos programas de axudas co obxectivo de facer da comunidade un bo lugar para regresar e establecerse”.

Non existe ningunha política para favorecer a natalidade de españois nin de galegos, ningunha. O paro en Galicia en marzo, datos da EPA, é do 15,1%. O 70% dos galegos teñen baixos salarios (menos de 1.000 euros), non hai garderías públicas suficientes, padecen unha lexislación laboral antinatalidad, páganse alugueres excesivos, etc. A política actual da Xunta e do réxime da II Restauración, foi e é antinatalista para os mozos españois e galegos. Non é opinable, nin discutible.

¿Cal é a solución ideada polos actuais xestores galegos do PP a ese problema de natalidade, e creado por eles ao longo dos últimos 30 anos?. Despois de coñecer os datos da EPA en Galicia, cun paro do 15,1% no mes de marzo, o 11 de abril, a prensa informaba que o “Goberno de Feijoo, que onte presentou o Plan Retorna 2020, que ten un obxectivo claro: lograr que entre 20.000 e 22.000 galegos ou descendentes de galegos -fillos e netos- regresen en menos de tres anos á terra das súas orixes ou da que saíron. A idea é que un 60 % das persoas que tomen o camiño de volta teñan menos de 45 anos”. Pois xa está. O PP descubriu a solución: hai moitos americanos en América.

¿Canto diñeiro dos impostos dos galegos de Galicia, diñeiro que non existe para axudar á natalidade dos galegos, que non existe para construír garderías, que non existe para dar axudas aos pais, si existe agora para traer americanos?. Pois La Voz de Galicia non informa. “Para iso, a Secretaría Xeral de Emigración deseñou un total de 50 medidas que agora terán respaldo económico. En concreto, a contía estará dividida en 15 millóns de euros destinados a iniciativas específicas, aínda que os emigrantes que retornen terán tamén as portas abertas aos 220 millóns de euros que a Xunta presuposta para axudas ordinarias en distintos ámbitos, mesmo con cantidades adicionais para facer máis fácil o regreso a Galicia e con acceso a bonificacións se elixen instalarse no rural”. Existen 220 millóns para traer americanos e non existen, por exemplo, 220 millóns de euros para crear garderías para os fillos dos traballadores. Curioso, ¿ou non?.

Os motivos deste plan político, que eles o defenden como “solidario”, “xusto”, “intelixente”, “democrático” e demais tópicos do pensamento único imperante, o pensamento liberal, analizásese máis adiante. En principio está claro que pretenden traer americanos para Galicia, cunha taxa de paro, EPA, en marzo de 2018, en España do 16, 7% e en Galicia no mesmo mes de Marzo do 15,1%. E Feijoo en abril, un mes despois do estudo da EPA, decide traer americanos.

E chegamos a “As claves do Plan Retorna 2020” . “Unha medida case inmediata será a creación dunha oficina técnica, na que os retornados poderán obter información integral de todos os programas aos que se poden acoller se toman a decisión de regresar. Esta plataforma de asesoramento terá unha canle de comunicación dixital e ampla atención telefónica para dar soporte nos diferentes horarios internacionais”. Xa empezan a gastar diñeiro dos impostos.

“No ámbito da formación, o presidente destacou a creación dunhas bolsas específicas para que os emigrantes cursen na comunidade un ciclo de FP superior, cunha achega de ata 5.000 euros por alumno; e consolidarase a exitosa primeira edición das bolsas de excelencia para mozas con estudos universitarios que queiran cursar un máster en Galicia, con axudas de entre 7.000 e 11.500 euros por estudante, segundo o país de procedencia”. Os estudantes de Galicia non teñen bolsas de 11.500 euros por estudante.

E como non lles custa nada aos nosos actuais xestores do PP malgastar os nosos impostos, e queda ben ser “solidarios” cos que están a miles de quilómetros, pois, aí vai a 3ª proposta do Presidente dos Galegos: “No ámbito laboral, refórzanse as axudas ao retorno emprendedor, que facilitan ata 10.000 euros para que os emigrantes poidan poñer en marcha o seu negocio en Galicia, e activarase unha nova liña de axudas extraordinarias para familias con fillos menores de idade que se establezan na comunidade. Feijoo anunciou unha achega de mil euros por neno ata o segundo, e de 1.500 a partir do terceiro, cun 25 % adicional se a residencia escollida está nunha contorna rural”.

Tamén deseñan, o que denominan “Medidas transversais”. E son as seguintes: “terán dereito ás axudas da Tarxeta Benvida a partir do momento no que se empadroen; os estudantes retornados poderán acceder ás axudas aos universitarios con dificultades para continuar a súa carreira académica por circunstancias sobrevindas; integraranse nos casos que sexa posible no programa Oportunius, dirixido á captación e retorno de investigadores de ata 35 anos; e terán tamén axudas ao aluguer como calquera galego residente na comunidade”. Todas están medidas foron aprobadas na data indicada no Consello de Governo dá Xunta de Galicia.

A 4ª proposta para alcanzar o seu obxectivo a elite liberal dirixente, é a seguinte. “As empresas con sede en Galicia tamén recibirán incentivos para a contratación de emigrantes sen emprego, cun aumento do 25 % nestes casos e unha contía máxima de 8.000 euros. E haberá partidas específicas para premiar a contratación indefinida para os traballadores autónomos e para os programas de consolidación de emprego en pequenas e medianas empresas, cun máximo de 8.000 euros”. Centos de miles de galegos e españois en paro, o 15,1% en Galicia, e os traballadores con salarios moi baixos, e os líderes políticos do PP prefiren axudar a que se contrate aos que están a miles de quilómetros, e non os que están a 30, 300, ou 3000 metros. Deixaremos para máis adiante o motivo político de traer americanos. Máis tamén hai motivacións económicas. Coa alta taxa de paro, 15,1%, e cos salarios moi baixos, non parece moi necesario traer máis traballadores. Máis o liberalismo nunca se sacia. Máis traballadores no mercado laboral significan salarios máis baixos aínda.

Os lectores xa imaxinan as consecuencias que vai ter esta crónica. Os escarnios dos que vai ser diana por parte do pensamento liberal dominante serán os típicos: nazi, fascista, xenófobo, etc. É o argumentario que o liberalismo radical económico implantou na sociedade nos últimos anos. Cun éxito total. Na sociedade do pensamento único, o liberal, non se pode poñer en perigo a súa política económica. O normal en calquera sistema de dominación. O anormal é que este argumentario implantásese en España e Galicia con trazos Totalitarios.

Pois ben, preséntase, ante os posibles ataques do pensamento liberal a seguinte proposta: a Xunta debe facer un plan con millóns de euros para alcanzar o pleno emprego en Galicia, e manter o Plan de 220 millóns. Esta crónica non se opón a que a Xunta se gaste 220 millóns en plans, medidas transversais, e demais proxectos. Esta crónica patrocina que se invista millóns de euros, ou os que sexan necesarios, (despois de entregar 8.000 millóns de euros a ABANCA, por exemplo), en crear emprego para os parados existentes en Galicia, e mantéñanse os 220 millóns para traer a descendentes de galegos.

A linguaxe política creada polo liberalismo económico, chamar xenófobo, fascista, nazi, ou racista, é para defender os seus xigantescos beneficios económicos. É o discurso creado polas elites económicas dominantes. Fronte á proposta de frear a inmigración, coa taxa de paro en Galicia do 15,1%, e cos salarios moi baixos, o liberalismo atribúe a esa formulación ideais fascistas. Fronte á proposta de subir os salarios, o liberalismo atribúe a esas formulacións ideais comunistas. E aínda que todo ese razoamento político liberal é de nivel idiota, é moi eficaz. Continuemos coa proposta da Xunta.

A prensa galega insistiu días despois, o 17 de xuño de 2018, en relación co censo electoral galego exterior, que “un de cada seis galegos vive fóra. A cifra volveu crecer en 5.000 este ano. Son máis de medio millón, pero só o 30 % naceron en territorio nacional”. Como os datos non son moi claros, e si son moi escuros, e de difícil credibilidade, matizan máis adiante na reportaxe:

“Dese máis de medio millón de galegos que viven fóra, só 154.312 viñeron ao mundo en Galicia ou noutra parte de España. Por tanto, só un 30 % son nados en territorio nacional. O resto, presuponse, son descendentes, na súa maioría fillos e netos, dos primeiros galegos emigrados das súas familias. Iso si, con nacionalidade española todos. A diferenza entre nados e non nacidos en Galicia varía moito segundo o continente. Sobresae América. Alén do charco, desde o hemisferio sur ao norte, residen 402.749 galegos. Deles, só 43.497 foron alumados no noso país. É dicir, apenas o 10 % ou un de cada dez”.

Xa temos datos medianamente serios ou dignos….En América, onde están 402.749 galegos (españois galegos), só naceron en Galicia 43.497. Apenas un 10%.  ¡Do 30% que dicía o titular, xa pasamos a menos do 10%!. E que quere facer o goberno galego do PP con máis de 350.000 galegos e españois que non naceron en España nin en Galicia?.

Pois o din con semi-claridade, do seguinte modo ou talante: “Entre os emigrados, non rompe o equilibrio da poboación das súas provincias de partida. Por esta orde, hai 179.524 coruñeses no exterior, 150.674 pontevedreses, 113.691 ourensáns e 72.610 lucenses. A diáspora tamén se fai maior. 152.275 destes galegos teñen máis de 65 anos. 53.193 son menores de 16 e 311.021 están en idade de traballar”. Concretando, todos eles teñen dereito a voto. O 90% non coñece ou non naceu en Galicia, pero teñen dereito a voto. Os políticos galegos do PP, queren que voten por eles. 

Para iso, queren traer os que consigan para traballar en Galicia, e con iso, crear unha masa de votantes fieis e agradecidos aos políticos que os trouxeron. En idade de traballar están 311.021. Se conseguen traer un 10 % deses americanos galegos e españois que non coñecen Galicia nin España, nin naceron en Galicia, nin en España, poden garantir un voto considerable que lles garanta o acceso ao poder polo método actual de comicios. Iso si, sairán elixidos por unha porcentaxe inmensa de votantes de América, que non naceron en Galicia, e non coñecen nada de Galicia. Coa taxa de paro do 15,1%, e cos salarios moi baixos dos votantes nados e residentes en Galicia.

En conclusión, esa é a razón da “solidariedade” dos políticos do PP galegos cos americanos, e a súa insolidariedade cos parados galegos e españois, e coa cidadanía en xeral. Non hai plan de millóns de euros para os parados galegos, nin para os seus salarios baixos. O Goberno da Gran Coalición, Sánchez en Madrid, e Feijoo en Galicia, non falan de subir salarios. Pero se hai 220 millóns para un colectivo que lles pode outorgar un voto. A política “solidaria” cos americanos e insolidaria cos cidadáns galegos, talvez, é posible, que obedeza a ese cálculo electoral. Mentres tanto, os mozos galegos seguirán en paro, en marzo o paro era do 15,1% segundo a EPA. Ou seguirán emigrando, mentres Feijoo trae americanos. Os traballadores galegos seguirán con salarios moi baixos, (Feijoo e Sánchez odian as subidas de salarios, como os vampiros os allos), e por iso sen consumo interno. Seguiremos sen garderías públicas gratuítas, pero con 220 millóns de euros gastados en traer traballadores de América. Seguiremos sen unha lexislación laboral que protexa a natalidade, e por todo iso, a natalidade galega seguirá moi baixa.

Nun país democrático invístese o diñeiro do orzamento público en crear traballo para os seus cidadáns en desemprego, e para que teñan salarios dignos. É a máxima prioridade dun Estado Democrático.

Publicidade

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.