Non era consciente CiU da certeza do seu lema electoral "La voluntat d'un poble". Vistos os resultados cun pouquiño de perspectiva histórica, só de dous anos, podemos ver o seguinte: no ano 2010 a maioría da sociedade catalá quixo quitar ao Tripartit do goberno, e fíxoo do único xeito posíbel naquel momento: votando a CiU. De paso mandoulle unha mensaxe clara a ERC: "En Catalunya non queremos como presidente un Virrey do reino español, queremos un presidente autónomo".
No ano 2010 a maioría da sociedade catalá quixo quitar ao Tripartit do goberno, e fíxoo do único xeito posíbel naquel momento: votando a CiU
CiU e La Vanguardia, valga la redundancia, equivocáronse ao pensar que aqueles votos eran seus para sempre. Cada vez as votantes son menos fieis aos partidos, e castigan sen complexos aquilo que non lles gusta. Ao longo destes dous anos Artur Mas decidiu pactar prioritariamente co PP, proclamando "vicepresidenta polos feitos" e nova virreina a Alicia Sánchez-Camacho, sorrindo os dous mentres esquilmaban as vidas da cidadanía traballadora para maior gloria de enormes empresas sanitarias, especuladores, Banco Central Europeo e Fondo Monetario Internacional. Xa sabedes: catro barras ou a rojigualda nos carteis electorais, e só o símbolo do euro nos seus cerebros.
Mentres tanto a sociedade catalá fervía. Fervía contra os recortes, os desafiuzamentos, fervía mesmo contra todo o sistema económico e político (15-M), e fervía pola independencia como nunca antes se vira
Mentres tanto a sociedade catalá fervía. Fervía contra os recortes, os desafiuzamentos, fervía mesmo contra todo o sistema económico e político (15-M), e fervía pola independencia como nunca antes se vira. E Esquerra, Iniciativa-EsquerraUnida e as Candidatures d'Unitat Popular andaban a escoitar e falar, cada un á súa maneira, coa sociedade efervescente das rúas e as prazas. Nestas circunstancias a Felip Puig ocorréuselle unha idea para que as catalás non poidesen ver que estaban sendo estafadas: quitarlles os ollos con balazos de goma. Mais iso tampouco foi suficiente.
A última hora quixo Artur Mas surfear na onda independentista (Beiras dixit)
A última hora quixo Artur Mas surfear na onda independentista (Beiras dixit). Para gañar máis poder quixo poñer o neopreno de revolucionario, mesías, mártir ("estou disposto a ir ao cárcere pola independencia", chegou a dicir). Pero a onda resultou ser moito máis grande e difícil do que el pensaba. Esta onda non estaba feita para oportunistas. Era unha onda con resaca, unha onda que traía dúas correntes simultáneas: INDEPENDENCIA e XUSTIZA SOCIAL. Esa foi o 25-N "La voluntat d'un poble". Tres organizacións políticas, ERC, ICV-EUiA e CUP, ascenderon como a escuma das ondas combinando en diferentes graos eses dous ingredientes imprescindíbeis que unha gran parte da sociedade catalá pedía a berros.
Tres organizacións políticas, ERC, ICV-EUiA e CUP, ascenderon como a escuma das ondas combinando en diferentes graos eses dous ingredientes imprescindíbeis que unha gran parte da sociedade catalá pedía a berros
Ah, si, e logo están os partidos españolistas (PP, PSC e Ciutadans). Todo o meu respecto para as súas votantes. Ningún para a maquinaria mediática española, que quere vender como unha victoria o resultado do tripartito unionista a pesar de que perderon un escano con respecto ao 2010. Señores de El Mundo, El País, La Razón, ABC: por moito que Wert tente destrozar a educación española, de momento aínda sabemos sumar e restar.
A soberanía de Catalunya reside nas cidadás de Catalunya: 87 diputadas.
A soberanía de Catalunya reside nas cidadás de España (?): 48 diputadas.