Na Galiza, unha das cuestións máis delicadas é a relación co PSdG-PSOE, un partido que, malia ser visto como un aliado estratéxico en determinados contextos, ten demostrado en repetidas ocasións unha falta de compromiso coa axenda galega

Estar nunha organización política non significa, nin moito menos, estar dacordo con todo o que fai ou deixa de facer dita organización. As diferencias de criterio, as críticas construtivas e mesmo os debates intensos son parte fundamental dunha práctica política saudable. Porén, hai momentos nos que a crítica debe ir máis alá e cuestionar as bases das alianzas que sustentan a nosa praxe diaria.

Na Galiza, unha das cuestións máis delicadas é a relación co PSdG-PSOE, un partido que, malia ser visto como un aliado estratéxico en determinados contextos, ten demostrado en repetidas ocasións unha falta de compromiso coa axenda galega. O exemplo máis claro está nos incumprimentos sistemáticos de acordos previamente pactados, xa sexa no Parlamento galego, nas institucións estatais ou mesmo nos concellos. Ademais, as continuas trabas postas a iniciativas fundamentais para o avance de Galiza poñen en dúa a súa verdadeira vontade de cooperar.

Resulta lexítimo preguntarse: cómpre seguir apoiando e apoiándose nun partido que tantas veces actúa máis como un obstáculo que como un aliado? Esta reflexión, lonxe de ser unha ruptura, debe entenderse como un acto de responsabilidade política. É necesario poñer enriba da mesa as contradicións existentes e avaliar se a estratexia actual responde realmente aos intereses do pobo galego ou se, pola contra, perpetúa unha situación de dependencia e subordinación.

Se o PSdG-PSOE quere seguir contando co apoio do nacionalismo galego, debe demostrar con feitos, e non só con palabras, que está disposto a respectar os compromisos adquiridos e a actuar como un verdadeiro aliado no camiño cara a unha Galiza máis xusta, soberana e próspera

O nacionalismo galego non debe permitirse ser un actor secundario nunha partida onde os intereses de Galiza quedan relegados a un segundo plano. Cómpre rearmarse ideoloxicamente, fortalecer o traballo de base e explorar novas formas de actuar que prioricen a defensa dunha axenda propia, independente e radicalmente comprometida co benestar das maiorías sociais.

Non se trata de pechar portas, senón de redefinir prioridades e marcar liñas vermellas claras. Se o PSdG-PSOE quere seguir contando co apoio do nacionalismo galego, debe demostrar con feitos, e non só con palabras, que está disposto a respectar os compromisos adquiridos e a actuar como un verdadeiro aliado no camiño cara a unha Galiza máis xusta, soberana e próspera.