Sobre a ideoloxía de Podemos

Se algo testemuña os consensos do sistema político español é a unanimidade nos ataques destrutivos a Podemos. Débense a que é unha formulación política que cuestiona esta democracia limitada nada da Transición e sinala que chegou ao seu fin. Como ninguén quere perecer, os partidos, os intelectuais e todos os poderes establecidos reaccionan e defenden a súa existencia tal como chegaron até aquí.

Se algo testemuña os consensos do sistema político español é a unanimidade nos ataques destrutivos a Podemos

As infamias lanzadas desde o PP contra ese novo partido son ataques típicos de políticos sen escrúpulos en calquera país, pero nese caso teñen un fundamento na súa propia cultura política, fundada polo ministro da propaganda do Caudillo (lémbrense as súas actuacións respecto diso da folga mineira de Asturias do ano 1962 e da tortura e fusilamento de Julián Grimau no 63, por pór exemplos). E ese foi o seu modo de actuar no pasado recente, utilizaron os atentados de ETA e o atentado nos ferrocarrís de Madrid para atacar a Zapatero, utilizan sistematicamente o terrorismo para criminalizar a protesta social, hai un mes acusaban a Stop Desafiuzamentos e ao BNG de amparar o terrorismo, agora fano con Podemos. Non falla, o terrorismo foi a súa gran arma de ataque e o seu alimento político.

Utilizan sistematicamente o terrorismo para criminalizar a protesta social, hai un mes acusaban a Stop Desafiuzamentos e ao BNG de amparar o terrorismo, agora fano con Podemos

Pero tamén houbo críticas desde sectores receosos da esquerda que viron afectados os seus intereses e tamén de sectores do novo españolismo laico que ha ir cristalizando en torno de Rosa Díez en medios de comunicación madrileños. Hai críticas que merecen atención, unha das máis demoradas fíxoa Antonio Elorza en El País, pero xunto a observacións que piden ser tomadas en conta, mestúranse feridas por ofensas persoais apenas veladas con acusacións que non están fundadas e son inxustas. A crítica de conxunto que se lle fai a Podemos é ser a creación dun equipo de perversos manipuladores e basearse na sedución, a demagoxia, o autoritarismo e a violencia para imporse; a súa ideoloxía reduciríase ao populismo e o totalitarismo. Se miramos ao noso ao redor e vemos o que está a ocorrer na sociedade, se vemos a política que nos goberna, é posible que sexa Podemos quen mereza un ataque tan virulento? Paréceme que é ver o mundo ao revés e que ese discurso nace ben dun punto de vista interesado ou ben dun subxectivismo desesperado.

A referencia ao chavismo é puramente sacudir un espantallo que foi creado previamente. Chávez e o seu movemento teñen compoñentes que nos resultan criticables ao europeos pero é inxusto valoralo sen ter en conta as circunstancias do seu país, sobre todo cando ninguén se molestou en criticar a Carlos Andrés Pérez e outros gobernantes anteriores que merecían unha reprobación absoluta. Doutra banda, retratar os promotores dese partido como taimados manipuladores carismáticos é un erro, leva un menosprezo de tantas persoas que o votaron. Imaxinalos como adolescentes facilmente seducibles (como é o caso da película que lle dá pé para Elorza para o seu artigo, A onda, de Dennis Gansel), cando ese votante precisamente ten un perfil de persoa ben informada e crítica.

A política destes últimos anos, cun gran consenso dos dous principais partidos, está a ser verdadeira violencia instituída contra a maioría da poboación e as críticas desde o punto de vista social e democrático que se lle fagan son xustas

A política destes últimos anos, cun gran consenso dos dous principais partidos, está a ser verdadeira violencia instituída contra a maioría da poboación e as críticas desde o punto de vista social e democrático que se lle fagan son xustas.

Podemos está a obrigar de entrada aos demais partidos a revisar as súas políticas, está a limpar a vida política. Trátase dunha organización que se estrutura a partir dun movemento social, cal é a súa ideoloxía? É unha organización de esquerdas? A esquerda historicamente é un movemento moi amplo no que caben correntes contrarias, pero toda ela aséntase sobre a loita de clases e considera ao movemento obreiro como o seu suxeito e o seu motor.

Podemos está a obrigar de entrada aos demais partidos a revisar as súas políticas, está a limpar a vida política

Habería que situar o momento en que esa premisa obreira quedou nun mero pretexto ideolóxico sen base real. Hai moito tempo que a esquerda renunciou na práctica e tamén na teoría ao concepto de "revolución", entendida como substitución do dominio da burguesía polo da clase obreira. Cambios sociais nas sociedades industrializadas foron baleirando de sentido esas análises, pero desde hai décadas a esquerda non atopou outra forma alternativa de imaxinar un camiño verosímil para enfrontarse aos poderes financeiros e cambiar as relacións económicas e sociais.

Nace nuns sectores sociais moi castigados pero que teñen información e orgullo cívico. Como evolucionarán eses sectores? Diluiranse politicamente se as cousas se van arranxando?

O movemento do que nace Podemos xa non nace nin se asenta sobre os sindicatos, a expresión cabal da clase obreira, senón sobre outros sectores sociais. Por agora é unha referencia para unha xeración de pais e outra de fillos -ese aspecto interxeneracional é particularmente valioso- que pertencen fundamentalmente ao que se adoita chamar "traballadores cualificados" ou "pequena burguesía". Poida que no futuro chegue ás persoas que formarían o que se adoita chamar a "clase obreira" ou "as clases traballadoras"; polo de agora, non. Nace nuns sectores sociais moi castigados pero que teñen información e orgullo cívico. Como evolucionarán eses sectores? Diluiranse politicamente se as cousas se van arranxando? Crearán un verdadeiro suxeito político que arrastre a sociedade e impoña cambios políticos, económicos e sociais?

Sen dúbida o que permitiu que nacese ese movemento foron as consecuencias da crise económica, que castigou esas familias empobrecendo os pais e privando de futuro aos fillos, pero a súa base ideolóxica é política e, quizais finalmente, moral.

Aséntase sobre unha revisión crítica da Transición e os mitos sobre os que se asenta a democracia española e, en nome da democracia mesma, faille unha crítica elemental ao sistema político establecido e aos seus métodos, e tamén ao sistema económico causante dos danos sociais. É unha crítica demoledora e difícil de rebater porque, fronte a un sistema que evidencia a súa corrupción, apela á moral. Efectivamente a política vixente é inmoral e todos o sabiamos, pero Podemos verbalizouno e agora xa non é tabú para moitas persoas.

Aséntase sobre unha revisión crítica da Transición e os mitos sobre os que se asenta a democracia española e, en nome da democracia mesma, faille unha crítica elemental ao sistema político establecido e aos seus métodos, e tamén ao sistema económico causante dos danos sociais

A pesar dos ataques que os seus dirixentes van sufrir, é unha organización que crecerá. Quere isto dicir que hai sectores sociais amplos que apostan por unha revolución? Parece evidente que non, máis ben entenden que Podemos e outros movementos democráticos pode ser un instrumento para corrixir a política e rexenerar a democracia.

E que pretenden os dirixentes de Podemos? Unha revolución? Desde logo non sería "obreira", como soñaban as esquerdas da primeira metade do século pasado. Sería unha revolución "democrática"? E iso como é posible no mundo económico dentro do que estamos? Seguramente non darían coa pedra filosofal que lle dea unha nova orientación histórica á esquerda, se é que iso é posible, pero crearon unha forza política que, ademais de ser xa unha presenza ineludible, é un gran ben social.

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.