Un labrador camiña por unha estrada do norte de Italia unha mañá a principios de 1927. Chegando á súa leira descobre un envurullo de carne e roupas tirado na cuneta e corre cara a el. Cando está o suficientemente preto ve que o tipo vai vestido de ciclista e bérralle, asustado. O outro non se move; pode que estea morto, ten o corpo coma se lle pasase por encima un rabaño de vacas. Así que o campesiño agáchase e dálle a volta, e ve que o ciclista é Ottavio Bottecchia, gañador de dous Tours de Francia. O labrego escapa correndo a buscar axuda, pero esta chega tarde e Bottecchia morre uns días despois no hospital de Gemona. Fin do caso: foi un accidente nunha zona de Europa famosa polas súas horribles estradas. É certo que a bici estaba alá lonxe, sen unha soa rascadura, ao contrario que o corpo de Bottechia, pero xa foi, morra o conto e non se fale máis.
Ou si? Vinte anos despois, mentres agoniza, un agricultor de Friuli cóntalle ao cura unha historia en primeira persoa.
Un labrador camiña por unha estrada do norte de Italia unha mañá a principios de 1927. Chegando á súa leira descobre a un tipo roubándolle uvas e bérralle, enfadado. O outro fai un xesto coas mans; pode que só estea dicindo a ver, home, que só é unha presa, pero o campesiño interpreta que o está mandando á merda. Así que se agacha, pilla unha pedra da beira do camiño e cando está o suficientemente preto arrebólalla ao ladrón na cabeza con tan mala sorte que lle rompe o cranio. O outro cae e, cando o labrador lle dá volta, ve que é Ottavio Bottechia, gañador de dous Tours de Francia. Escapa correndo, e o corpo medio morto queda á beira da estrada ata que, unhas horas despois, alguén o atopa. Fin do caso: foi unha rifa nunha zona de Europa especialmente famosa polas pelexas e os asasinatos por discusións estúpidas. E non se fale máis.
Vinte anos antes de que o sacerdote, recoñecido simpatizante do fascismo, recolla esta historia sobre a morte do ciclista, nas aldeas de Friuli cóntase outra moi diferente
Ou si? Vinte anos antes de que o sacerdote, recoñecido simpatizante do fascismo, recolla esta historia, nas aldeas de Friuli cóntase outra moi diferente.
Un labrador camiña por unha estrada do norte de Italia unha mañá a principios de 1927. Chegando á súa leira descobre un envurullo de carne e roupas tirado na cuneta e corre cara a el. Cando está o suficientemente preto ve que o tipo vai vestido de ciclista e bérralle, asustado. O outro non se move; pode que estea morto, ten o corpo roto coma se acabase de recibir unha malleira de morte. Así que o campesiño agáchase e dálle a volta, e ve que o ciclista é Ottavio Bottecchia, gañador de dous Tours de Francia e coñecido simpatizante socialista. Hai uns meses ao seu irmán Giovanni, tamén ciclista e tamén roxo, pasoulle por enriba un coche que se deu á fuga e que ninguén foi quen de localizar. O agricultor escapa correndo a buscar axuda, pero esta chega tarde e Bottecchia morre uns días despois no hospital de Gemona. Fin do caso: esta zona de Europa é famosa desde hai cinco anos polas bandas de camisas negras que percorren o país silenciando aos críticos coa ditadura de Mussolini, coma Bottechia, así que xa foi, morra o conto e non se fale máis.
Ou si? Anos despois do suceso, en Nova York, un navalleiro inmigrante italiano cóntalle á policía que el foi o sicario que matou a Ottavio Bottecchia, pero o mundo xa non está para esas cousas, así que morra o conto. E non se fale máis.
