As mobilizacións sociais multiplícanse en Galiza nos últimos tempos. Ás protestas das persoas afectadas pola estafa das participacións preferentes únense as dos colectivos en defensa da sanidade e máis da educación públicas, as que reclaman o cese dos ataques á lingua galega ou as que piden a paralización dos megaproxectos mineiros que ameazan Corcoesto, Xinzo, os montes da Fonsagrada e outras zonas do país.
Boa parte destas mobilizacións desenvólvense nun dobre escenario: o analóxico (rúas e prazas das vilas e cidades galegas) e máis o dixital (a través de páxinas web e accións nas redes sociais)
Boa parte destas mobilizacións desenvólvense nun dobre escenario: o analóxico (rúas e prazas das vilas e cidades galegas) e máis o dixital (a través de páxinas web e accións nas redes sociais).
No caso das protestas contra as megaexplotacións mineiras, o seu éxito no plano dixital é incontestábel. Ao redor de 200.000 persoas mostraron o seu apoio á petición “Que non arrasen Galicia. Paremos a megaminería contaminante” que se desenvolve na plataforma change.org.
Agora o reto é ser capaces de trasladar a presión popular da internet ás rúas de Compostela o vindeiro domingo na protesta convocada por ContraMINAcción
Agora o reto é ser capaces de trasladar a presión popular da internet ás rúas de Compostela o vindeiro domingo na protesta convocada por ContraMINAcción, a rede contra a minería destructiva no país, baixo o lema “Galiza non é unha mina”.
Vivimos un momento de auxe evidente da mobilización online. Son múltiples os xeitos de executala (difundir un manifesto, facer un chío, compartir un vídeo, picar un Gústame) e centos os espazos para a súa difusión e canalización (Facebook, Twitter, Youtube, Change, Avaaz…).
Antoni Gutiérrez-Rubí, asesor de comunicación e consultor político, apunta no seu libro La política vigilada que o triunfo dos movementos políticos na rede deriva, entre outros, da súa simplicidade, o carácter horizontal e de aire fresco que representan ou a “facilidade que internet outorga para ser activo politicamente, a miúdo, sen moverse da casa”.
Un dos efectos inmediatos dunha mobilización exitosa na rede é o eco que produce a súa mensaxe nos medios de comunicación tradicionais (radio, prensa e televisión) co que a mensaxe se amplifica e alcanza a un público máis amplo
Un dos efectos inmediatos dunha mobilización exitosa na rede é o eco que produce a súa mensaxe nos medios de comunicación tradicionais (radio, prensa e televisión) co que a mensaxe se amplifica e alcanza a un público máis amplo. No caso da mina, na Televisión de Galicia (TVG) semella non aplicar esta lóxica pois, tal e como denuncia o colectivo Eu non manipulo, e ti?, a televisión pública non se fixo eco da entrega de sinaturas tanto en contra (23.000+166.000) como a favor (7.000) da mina de Corcoesto que tivo lugar o pasado 28 de maio ás portas da Xunta en San Caetano.
Resulta evidente que existen elementos positivos nas accións de protesta que se desenvolven na rede, que internet é unha extraordinaria ferramenta de comunicación mais non se deben sobrevalorar os efectos da mobilización online e, sobre todo, é preciso ser conscientes de que se trata tan só dunha acción complementaria á presión social que cómpre exercer na rúa e máis nas institucións.
É preciso ser conscientes de que se trata tan só dunha acción complementaria á presión social que cómpre exercer na rúa e máis nas institucións
Luis Arroyo, consultor de comunicación, alerta dun fenómeno crecente que denomina como “sofactivismo” e que consiste nunha “mobilización de baixa intensidade, preguiceira e con baixos niveis de compromiso”. Ou o que ben sendo o mesmo, limitar a acción política cidadá á sinatura compulsiva de peticións ou propostas a través da rede sen que logo haxa unha traslación ao activismo real.
O primeiro triunfo da mobilización contra megaminería salvaxe que ameaza o país sería que se producise un trasvase do extraordinario apoio online á participación activa na protesta nas rúas de Compostela. A sinatura, a información compartida ou os chíos xa cumpriron o seu cometido: reforzar o encomiábel traballo de información e presión que dun tempo a esta parte veñen facendo colectivos como a Plataforma pola Defensa de Corcoesto e Bergantiños ou a plataforma social Salvemos Cabana. Pero agora é o tempo da rúa.
A sociedade galega ten diante de si unha nova oportunidade de virar as costas á resignación colectiva que nos adxudican os tópicos
A sociedade galega ten diante de si unha nova oportunidade de virar as costas á resignación colectiva que nos adxudican os tópicos, de artellar unha auténtica rebelión cívica que sexa quen de frear un novo ataque aos nosos recursos naturais. Ogallá sexamos quen de conseguilo.
