Soamente silencio ao longo do camiño. O corpo dun rapaz no solo. Un home axeonllado. Ata as últimas luces do día. (Alessandro Baricco, Seda).
A primeira vista non denotan ningún trazo diferencial: as súas crías maman leite. Mais en canto endentan, os morcegos vampiros, acreditan seren os únicos mamíferos que se alimentan exclusivamente do sangue. Do sangue dos outros, do zume da vida. Acércanse discretamente e, sen que a vítima se decate, espétanlle os dentes aguzados en calquera parte do corpo para zugarlle o sangue. O dano non está no dedal do prezado líquido vermello que succionan. Non. Está na infección que pode causar a mordedela. Se o danado colle a rabia o primeiro que pensa é que a culpa é súa, que foi brincando co can. Velaí o problema!
Non sería difícil identificalos se non fose polo trato que lle dan os encargados de construír o relato. Paséanos a plena luz polos medios e enfócanos para exhibilos en estado de letarxia. Así que, de día chupan cámara e de noite liban sangue. Por iso parecen “normais”. Presentadores, contertulios e políticos confabúlanse para branquealos e homologalos, para darlle carta de naturalidade. Só cando non os teñen diante se atreven a cualificalos de extrema dereita, sen darlle maior importancia. Entón aparecen eles, ignorando as súas falcatrúas nocturnas e profanando palabras: liberdade, igualdade, democracia..., que por seren de todos pensan que teñen dereito a sobalas e gastalas como se só fosen súas. Despois vén a normalidade. Uns gobernan co seu apoio, outros agradecen publicamente a súa abstención. E o resto? Garda silencio. Onde están entón as raias que definen as diferenzas?
Fanse coa cabina das máquinas e comezan proxectando Un mundo feliz en tecnicolor. Pouco a pouco vanlle negrexando o cromatismo, ata deixar a pantalla sen imaxe, negra. E despois? Despois, medo. O pánico infesta o ambiente e comezan as claudicacións. Sentes que alguén che aperta a gorxa, ficas sen bafexo e un frío húmido apodérase de ti. Tremelicas, engrúñaste, renuncias. Ao renunciar perdes a inmunidade e aparecen as infeccións: xenofobia, racismo, homofobia, machismo, desigualdade, educación elitista, saúde para ricos, beneficencia, trolas..., Trump, Bolsonaro... Mentres tanto, xuíces, curas e xornalistas dedícanse a bendicir a hematofaxia (alimentación dos que chupan sangue) con absoluta naturalidade.
[Díxome o meu tío Lisardo que os morcegos vampiros tardaron catro mil anos en aprender a alimentarse de sangue. Nós, parvos de nós, pedimos sinaturas para que as academias da lingua retiren dos dicionarios palabras en desuso –enmudecer, fascismo− sen pensarmos que son imprescindíbeis para chamarlle ás cousas polo seu nome].
