‘Ecoterrorismo’, a nova forma de criminalización social

Will Potter na presentación do seu libro CC-BY-SA Laura L. Ruiz

Imaxinan que entre os criminais máis perseguidos en España estivese un sicario, un membro de ETA e un activista polos dereitos animais? E se lles digo que a este último non se lle acusa de ningún delito de sangue, máis raro aínda, verdade? Pois isto é o que ocorreu en EEUU en 2011. Logo da morte de Bin Laden, o FBI ascendeu ao terceiro posto a Daniel Andreas San Diego. Culpábano de dous atentados contra empresas de biotecnoloxía, acusadas de crueldade animal nos seus experimentos e probas. As dúas explosións só xeraron "danos menores" e foron reivindicadas pola Célula Revolucionaria da agrupación Animal Liberation Brigade (Brigadas de Liberación animal) a través dun mail. O propio FBI recoñece que a vinculación entre eses tentados e San Diego non está probada.

Logo da morte de Bin Laden, o FBI ascendeu ao terceiro posto a Daniel Andreas San Diego. Culpábano de dous atentados contra empresas de biotecnoloxía, acusadas de crueldade animal nos seus experimentos e probas

Non só iso, San Diego foi considerado o primeiro terrorista doméstico en ser incluído na lista dos Dez máis buscados. Moi por diante doutras persoas acusadas de asasinato, violación, pedofilia, crimes en serie, etc. Entón, a que se debe esta decisión? Os activistas polos dereitos animais e os ecoloxistas estadounidenses consideran que non se trata de nada máis que de defender os enormes beneficios das industrias que o seu activismo fai perigar: peleteira, cárnica, farmacéutica, cosmética, alimentación, etc. 

Cada vez que un movemento social ten peso e pode cambiar as cousas, o poder -económico e político- busca o desprestixio. “E faino en dez pasos”

Esta é a teoría que o xornalista independente Will Potter relatou esta fin de semana en Madrid e Barcelona coa presentación da edición en castelán do seu libro Os verdes somos os novo vermellos. O seu título, en clara alusión á persecución que as persoa con ideas progresistas sufriron baixo a lei McCarthy nos anos 50, demostra que cada vez que un movemento social ten peso e pode cambiar as cousas, o poder -económico e político- busca o desprestixio. “E faino en dez pasos”, sostén o propio Potter. “Nos anos 80 en EEUU, o movemento ecoloxista e animalista empezou a gañar moitos apoios, por iso as industrias inventaron un nome que criminalizaba o movemento e difundírono pagando publicidade en medios de comunicación”.


Lexislar a golpe de intereses económicos

Ese termo foi asumido polo Goberno e as Forzas de Seguridade, tanto que é repetido en numerosos informes policiais. O mesmo ocorre en España, onde podes ser acusado de ecoterrorista sen que esa figura exista no noso Código Penal. O exemplo: a operación que en 2011 levaron a cabo en Galicia, Euskadi e Madrid para amedrentar ao movemento animalista. O resultado foi de 12 activistas en liberdade con cargos que aínda esperan sentenza. Acúsanos de liberar miles de visóns de granxas peleteiras, actos reivindicados pola Fronte de Liberación Animal con quen ningunha das organizacións ás que pertencían os activistas detidos (Igualdad Animal e Equanimal) ten que ver. 

O mesmo ocorre en España, onde podes ser acusado de ecoterrorista sen que esa figura exista no Código Penal

Isto lévanos de novo a pensar que tanto en EEUU como en España se persegue condenar a desobediencia civil, o activismo e a loita polo cambio. Unha intención que dá un paso máis neste sentido coa mal chamada Lei de Seguridade Cidadá, que non pretende outra cousa que desmobilizar a sociedade. Greenpeace uníase ás mareas este pasado sábado despregando un gran cartel no centro de Madrid pedindo a retirada da lei antiprotesta. E é que a estas alturas xa pouco sentido ten desvincular as agrupacións verdes ou ecoloxistas coas vermellas ou políticas. Todas somos o inimigo. 

Will Potter na presentación do seu libro CC-BY-SA Laura L. Ruiz

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.