O Cairo, 5 de decembro: A acampada levantada en torno ao palacio presidencial para protestar contra Mohamed Morsi, o seu decretazo e o borrador da Constitución, é disolta a paus por un grupo de homes. Integrantes e simpatizantes dos Irmáns Musulmáns esnaquizan as tendas de campaña, collen a comida e as mantas dos manifestantes, e bótanos a empurróns. Algúns sofren ataques físicos e verbais. Entre esas vítimas, hai varias mulleres.
Entre os expulsados, está a veterana activista Shahenda Mekled, de 74 anos, líder do movemento campesiño contra o feudalismo desde os anos sesenta, unha figura coñecida nos movementos sociais exipcios. O seu compromiso foi eloxiado en 1965 polo Che Guevara, quen visitou a Shahenda para coñecer de preto a loita campesiña.
As cámaras da canle Al Watan captan o momento no que un islamita partidario do presidente Morsi tapa a boca -literalmente- a Shahenda, xusto cando ela está a corear un slogan: “Somos o pobo exipcio”
As cámaras da canle Al Watan captan o momento no que un islamita partidario do presidente Morsi tapa a boca -literalmente- a Shahenda, xusto cando ela está a corear un slogan: “Somos o pobo exipcio”. Ela reacciona rapidamente e tenta defender o seu dereito a expresarse.
Shahenda participou nas revoltas de 2011 e liderou en decembro do pasado ano a chamada marcha das mulleres, organizada para protestar contra a violencia de xénero, os ataques e os abusos sexuais practicados polas forzas armadas exipcias contra mozos manifestantes. Aquela persecución de xénero por parte dos militares non impediu que Estados Unidos renovase a súa axuda anual de 1.300 millóns de dólares ao Exército exipcio en 2012.
Agresións constantes a mulleres
Varias manifestantes sufriron abusos e golpes por parte de grupos islamitas. Entre elas, a activista Lina Megahed e a socialista Ola Shahba
Shahenda non foi a única agredida estes días. Varias manifestantes sufriron abusos e golpes por parte de grupos islamitas. Entre elas, a activista Lina Megahed e a socialista Ola Shahba. Cos ollos morados e visiblemente afectada, Onda aparecía nun programa de televisión este xoves para denunciar a impunidade dos seus atacantes e as agresións sexuais das que foi vítima
Onda relatou que un grupo de integrantes dos Irmáns Musulmáns e salafistas a tiraron ao chan cando ela participaba na protesta contra Morsi fronte ao palacio presidencial, tocáronlle o corpo, o peito, mentres ela gritaba: "Non quero que ninguén me toque!". Déronlle patadas na cabeza (ten unha gran ferida), ata que un deles a recoñeceu e dixo: "Coñézoa, ela non é feloul (partidaria do réxime anterior), é respectable". Levárona a unha ambulancia, pero alí un home "comezou a gritar que tiña que quedar e ser humillada igual que os demais". "A policía estaba alí pero non facía nada", denunciou Onda. "De feito, un oficial díxolles aos islamitas que faría o que eles quixesen".
O acoso e a violencia contra as mulleres é tal que se están creando colectivos como Operation Anti-Sexual Harassment, que une diferentes agrupacións e no que participan mulleres, co obxectivo de denunciar as agresións de xénero e de protexer as manifestantes. Tahrir Bodyguard é outra iniciativa xurdida co mesmo fin. Baixo o lema "ningunha muller debe ser intimidada por protestar", conta xa con centos de persoas voluntarias que, ataviadas con chalecos e cascos, encárganse de velar pola seguridade das mulleres nas protestas.
"O pasado venres logramos parar tres agresións sexuais en grupo na saída do metro ao redor das nove da noite", relatou esta semana o mozo Omar Magdy, un dos integrantes de Tahrir Bodyguard. El mesmo foi golpeado o martes cando tentaba axudar catro mozas vítimas de ataques sexuais. Estas iniciativas axudan, pero non poden evitar as agresións no día a día e evidentemente non son a solución ante unha impunidade crecente por parte dos agresores.
“Os Irmáns Musulmáns son uns oportunistas que se aproveitan da pobreza da xente"
“Os Irmáns Musulmáns son uns oportunistas que se aproveitan da pobreza da xente. Pronto os exipcios daranse de conta de que os islamitas non poderán cumprir as demandas da revolución”
En Exipto cambiaron os dirixentes, pero o autoritarismo, a represión contra os manifestantes e os abusos ás mulleres seguen presentes ou aumentan. Como dixo a propia Shahenda Mekledhace uns meses: “os Irmáns Musulmáns son uns oportunistas que se aproveitan da pobreza da xente. Pronto os exipcios daranse de conta de que os islamitas non poderán cumprir as demandas da revolución”.
O borrador da Constitución defendido polo presidente Morsi é proba diso. Centos de miles de persoas levan días tomando as rúas de cidades coma O Cairo, Mahalla, Asuán, Suez, ou Ismailiya para esixir a caída do presidente e a anulación do referendo para aprobar unha Carta Magna que non satisfai os grupos da chamada revolución exipcia.
O texto constitucional provisional, para cuxa redacción se excluíu a representantes de importantes sectores políticos e sociais, non fai mención aos tratados internacionais de dereitos humanos ratificados por Exipto, non prohibe de forma explícita a discriminación por razóns de xénero, sexo, orixe ou relixión e contempla limitacións á liberdade de expresión, tal e como denunciou este venres o Alta Comisionado de Nacións Unidas para os Dereitos Humanos. Ademais, o proxecto constitucional de Morsi deixa a porta aberta aos tribunais militares para xulgar a activistas, e establece que o Estado se encarga da "reconciliación entre as obrigas dunha muller cara á súa familia e o seu traballo".
O texto constitucional provisional, para cuxa redacción se excluíu a representantes de importantes sectores sociais, non fai mención aos tratados internacionais de dereitos humanos
Nun xesto claramente autoritario, co obxectivo de impedir accións contra o borrador da Constitución, Morsi aprobou hai dúas semanas varios decretos que lle outorgaban máis poder e que anulaban a posibilidade de accións xudiciais contra el ou contra o panel encargado de redactar a Carta Magna. Por todo iso, a forza da rúa roxe de novo ao berro de “queremos a caída do réxime”.
