Foi un xoves de lume en Galicia. Os incendios foron especialmente importantes no sur da provincia de Ourense, con máis de 100 hectáreas queimadas en Oímbra, outras 100 en Padrenda e máis de 20 en Trasmirás, con outro foco de menor tamaño en Xinzo. Arderon tamén 60 nos arredores de Santiago, 52 en Padrón, e outros incendios menores en Cambados, Guntín, Lugo e Vilaboa. Na mañá deste venres permanece activo o incendio de Padrenda, activo e sen control dende a noite do xoves. Ademais, a metade da superficie afectada pertence á Rede Natura. Neste momento están traballando no lugar tres axentes forestais, cinco brigadas, tres motobombas e unha pa, segundo os datos facilitados pola Xunta.
O incendio que afectou á parroquia de Figueiras, na zona rural de Compostela, foi o máis grande dos que se levan rexistrado no que vai de ano nas proximidades da capital de Galicia. Ademais, nalgúns momentos as lapas achegáronse moito a vivendas habitadas, obrigando a desaloxar tres delas na noite do xoves, aínda que finalmente o lume puido ser controlado antes de que as afectase por completo. Así mesmo, este incendio acadou moita visibilidade, xa que o fume podía ser apreciado en todo momento dende o centro da cidade.
A Asociación Veciñal Nova Xeira, de Figueiras, unha vez controlados os efectos deste incendio, difundiu unha nota de prensa na que denuncia que "non hai xestión do monte" e reclama a adopción de medidas no outono, no inverno e na primavera para minimizar os riscos do verán. José M. Quintáns Couselo, presidente da entidade, sinala que o monte está "abandonado, cheo de maleza, de restrollos, de xestas e de toxos que acadan a altura de árbores, e inzado de eucaliptos que medran salvaxes e espontaneamente sen cultivar, sen límite, e chegan ata os lindeiros das leiras na aldea, pegados ás casas". Engade que "os camiños e pistas forestais están sen limpar", malia "nós insistir perante o Concello da necesidade de rozar, de limpar, de minimizar riscos en caso de incendio".
Denuncia que "non hai xestión do monte" e reclama a adopción de medidas no outono, no inverno e na primavera para minimizar os riscos do verán
A asociación responsabiliza da situación á "Xunta de Galicia e o Concello de Santiago no seu desleixo no exercicio da responsabilidade de promover e poñer en práctica políticas que permitan o desenvolvemento socio-económico do medio rural galego". E propón como "unha das vías para empezar a posibilitar a rendibilización do monte" darlle "un impulso" e resolver "a concentración parcelaria que se iniciou no ano 2000 e que, 15 anos despois, está sen rematar".
Explican que "desde a publicación no Diario Oficial de Galicia das bases definitivas para a concentración parcelaria da zona de Roxos-Figueiras o 10 de decembro de 2009 esta asociación veciñal solicitou formalmente en distintas ocasións, a continuación do proceso de concentración parcelaria. Respostas: A calada". N"on imos facer aquí un eloxio da concentración parcelaria, como se fose a panacea dos incendios" -din- "pero trátase de facer algo, de dar pasos, e unhas parcelas ordenadas e explotadas racionalmente, con pistas de acceso acondicionadas, non cabe dúbida que posibilitarían a entrada aos equipos de extinción en caso de incendio. Un suposto este menos probable se o monte é produtivo". "Quen é o responsable de non avanzar nas concentracións parcelarias? Os incendiarios?", pregúntanse.
"Quen é o responsable de non avanzar nas concentracións parcelarias? Os incendiarios?", pregúntanse
"Nós pensamos e sabemos, sabemos porque vivimos na aldea, pegados ao monte, que é na prevención onde lle hai que dar a batalla ao lume. Unha vez que o lume vén é imparable", conclúe. "Falamos de vidas humanas, falamos das casas construídas con esforzo e que acollen vidas enteiras. Que fácil ordenar unha evacuación! Ala, veña, todos fóra! E toda a xente marchando, salvando a vida e asemade perdéndoa toda", di.
"Sabemos porque vivimos na aldea, pegados ao monte, que é na prevención onde lle hai que dar a batalla ao lume. Unha vez que o lume vén é imparable"
Piden que "as parcelas de monte preto dos núcleos de poboación estean rozadas" e que "non se lexisle achegando o lume á porta da casa da xente, permitindo plantacións de eucaliptos a 50 metros dunha vivenda, senón que se estableza un perímetro de seguridade mínimo de 200 metros". "Non é tanto pedir. Só pedimos que a administración vixíe e comprobe que todas as medidas se poñen en práctica e que se cumpre a normativa. Nada máis nin nada menos: o cumprimento da normativa vixente", engade.