Nos últimos catro anos, o Goberno de Hamás en Gaza tentou impedir que milicias de grupos salafistas ou de Yihad Islámica lancen foguetes sobre territorio israelí e provoquen represalias masivas do inimigo. Foi máis efectivo cando o fixo a través de negociacións que cando utilizou a forza. Á súa vez, os servizos de intelixencia exipcios foron un mediador indispensable entre o Goberno israelí e Hamás, tanto na negociación sobre a liberación do soldado Gilad Shalit como nese cesamento do fogo que, salvo estalidos de violencia esporádicos, se mantivo desde o ataque a Gaza en xaneiro de 2009 que Israel chamou Operación Chumbo Fundido.

A última semana de outubro é testemuña dunha continuación da cadea de ataques e represalias, un feito que non foi estraño desde 2009 e que sempre concluía coa continuación da tregua

Cales foron os acontecementos das últimas semanas que desembocaron na actual campaña israelí iniciada o 14 de novembro? A última semana de outubro é testemuña dunha continuación da cadea de ataques e represalias, un feito que non foi estraño desde 2009 e que sempre concluía coa continuación da tregua.

O xoves 25 de outubro, segundo a BBC, grupos salafistas lanzan varios foguetes sobre o sur de Israel sen causar danos graves. Os exipcios interveñen con rapidez para impedir que a violencia se desborde, pero sen moito éxito ao principio. O domingo e nun ataque aéreo, os israelís matan un membro do brazo armado de Hamás que viaxa nunha motocicleta en Jan Yunis. En total neses días seis palestinos morren en ataques israelís, catro civís israelís resultan feridos e un soldado israelí queda ferido pola explosión dunha bomba na zona fronteiriza.

A morte do membro de Hamás provoca a resposta habitual o luns 29 de outubro: 26 foguetes caen sobre o sur de Israel sen que haxa feridos. Aparentemente, Hamás dáse por satisfeita e volve impor a tregua entre as milicias. No resto da semana, non hai máis ataques. O seguinte é o día 6, un só foguete. A presión do Goberno exipcio parece dar os seus froitos.

Esta vez son os israelís os que están a subir a aposta

Pero esta vez son os israelís os que están a subir a aposta. O 8 de novembro, forzas militares israelís inician unha incursión en Gaza na zona de Jan Yunis. Entre o xoves 8 e o sábado 10, prodúcense varios ataques indiscriminados con baixas entre a poboación civil, segundo denuncia o Centro Palestino de Dereitos Humanos en Gaza. Hai cinco civís palestinos mortos, cifra que inclúe tres nenos ou adolescentes, e 52 feridos (con seis mulleres e 12 nenos entre eles). Ademais, tamén caen dous milicianos de grupos armados.

Especialmente dramático é o ataque que se produce por razóns descoñecidas contra un campo de fútbol onde os nenos están a xogar nun barrio do leste de Cidade de Gaza. Morren catro persoas e 38 quedan feridas

Especialmente dramático é o ataque que se produce por razóns descoñecidas contra un campo de fútbol onde os nenos están a xogar nun barrio do leste de Cidade de Gaza. Morren catro persoas e 38 quedan feridas. De forma instantánea falecen Mohamed Osama Hassan, de 16 anos, e Ahmed Mustafá Jaled, de 17.  Nunha incursión no pobo de Abasán, no sur de Gaza, un neno, Muhamad Abú Daqqa, de 13 anos, recibe un impacto de bala no estómago e falece días despois.

Como é habitual en moitos ataques en Gaza, os israelís buscan danar a infraestrutura civil. Destrúen o maior depósito de auga do pobo de Juza, as oficinas da principal empresa de distribución de electricidade no barrio da o-Shaaf, en Cidade de Gaza, unha fabrica de cemento en Rafá, ou unha factoría siderúrxica en Yabalía. Israel adoita acusar algunhas destas fábricas de colaborar na produción de foguetes.

Como é habitual en moitos ataques en Gaza, os israelís buscan danar a infraestrutura civil

O sábado 10, milicianos palestinos atacan un vehículo militar israelí na zona fronteiriza. Catro soldados resultan feridos. Antes de que se produza esta ofensiva, o reconto de vítimas está claramente desequilibrado. Desde comezos do ano, as forzas israelís mataron 71 palestinos, segundo cifras da ONU. Houbo 468 feridos contabilizados. Nese período de tempo, os foguetes feriron 19 israelís. En todos os casos, son cifras menores ás de 2011.

Este tipo de ataques contra a poboación civil palestina case sempre é seguido por disparos de foguetes. Hamás queda sen argumentos fronte a outros grupos máis radicais para impedirlles contestar. O sábado 10 impactan en territorio israelí non menos de 25 foguetes. Con todo, un día despois non se producen ataques. Ese domingo, os servizos de intelixencia exipcios din reconstruír a tregua. Como sempre, está condicionado. Hamás e a Yihad Islámica comprométense a non disparar máis foguetes se Israel tamén se controla.

Este tipo de ataques contra a poboación civil palestina case sempre é seguido por disparos de foguetes. Hamás queda sen argumentos fronte a outros grupos máis radicais para impedirlles contestar

Iso non impide que o 11 e o 12 se produzan varios ataques israelís, pero de moi pouca entidade e sen causar vítimas. Formalmente, a tregua dáse por conseguida o martes 13. O primeiro ministro de Gaza, Ismaíl Haniyé, eloxia os outros grupos palestinos que aceptaron deixar de disparar. O Goberno israelí está conforme coa intervención exipcia. "A mensaxe era clara. Israel tamén lle comunicou a Exipto que non estaba interesada nunha escalada se non había máis ataques con foguetes. Agora a situación é de calma e espero que non se deteriore", di unha fonte exipcia a Reuters.

A Hamás non lle interesa continuar por moito máis tempo coa aposta da violencia permanente. O 23 de outubro concedeu un recibimento coas máximas honras ao emir de Qatar, que chegou a Gaza desde Exipto con 90 toneladas de axuda humanitaria. Noutra demostración da maior presenza internacional de Qatar e do seu apoio a forzas islamitas, o emir promete un investimento de 400 millóns de dólares en infraestrutura e vivenda. Para Hamás, o futuro inmediato pasa por reforzar a súa lexitimidade no mundo árabe coa axuda de Qatar, fronte ao Goberno da Autoridade Palestina en Cisxordania. A prioridade non é agora embarcarse noutra guerra con Israel.

Esta tregua recente comezada non é, con todo, un feito irreversible. As negociacións a través do Cairo continúan. Segundo Gershon Baskin “un activista pacifista israelí que mediou antes en contactos entre Israel e Hamás, incluída a negociación sobre o soldado Shalit”, Ahmed Yafari, o líder do brazo militar de Hamás, está interesado nun cesamento do fogo permanente. Continuar o ciclo de ataques e represalias non vai no interese dos islamitas de Gaza. "Hamás sabe que todo este ciclo (de violencia) é inútil. Hamás viuse arrastrado á última onda de ataques porque os acusaban de non facer nada mentres Israel estaba a matar á súa xente", di Baskin.

O xoves 14 de novembro un avión destrúe cun mísil o coche no que viaxa Yafari.

"Hamás sabe que todo este ciclo (de violencia) é inútil. Hamás viuse arrastrado á última onda de ataques porque os acusaban de non facer nada mentres Israel estaba a matar á súa xente", di Baskin

O Goberno de Netanyahu é perfectamente consciente de que a eliminación de Yafari provocará unha choiva de foguetes sobre o sur do país. A operación militar xa ten nome: Piar (ou columna) de Nubes, en referencia ás nubes coas que Deus dirixe os xudeus que foxen de Exipto, e máis especificamente a Éxodo 13.21 no Antigo Testamento: "E Jehová ía diante deles de día nunha columna de nube para guialos polo camiño, e de noite nunha columna de lume para alumarlles, a fin de que andasen de día e de noite".