Todo comezou con ceas nas que se "pasaba a gorra", logo fixéronse envíos masivos de cartas pedindo diñeiro, houbo algún cheque nun mitin e sobre todo, diñeiro procedente das subvencións do Estado. O relato que fixeron tres tesoureiros do PP sobre o financiamento do partido excluíu as doazóns de empresarios a cambio de obra pública que nutrían unha caixa B acreditada polo xuíz instrutor de Gürtel, recoñecida por Luís Bárcenas e cuxo funcionamento detallou Francisco Correa.
Primeiro Rosendo Naseiro, despois Ángel Sanchís e para pechar as comparecencias, Carmen Navarro, actual tesoureira do PP. Unha quenda de declaracións na comisión que investiga o financiamento do PP na que faltou a peza chave. Álvaro Lapuerta, como xa prevían os deputados, non acudiu á súa cita aludindo á demencia que padece e que xa lle eximiu de ser xulgado no primeiro gran proceso de Gürtel.
O tres tesoureiros do PP describiron diversos métodos de obtención de ingresos, remontándose aos inicios de Alianza Popular. Todos coincidiron en negar que o partido obtivese doazóns de empresarios a cambio de favores nas adxudicacións. Naseiro e Sanchís aseguraron que coñeceron a existencia dunha caixa B moitos anos máis tarde, cando estourou o caso Gürtel.
Sanchís foi o primeiro tesoureiro no tempo, entre 1982 e 1987. Explicou que empezou axudando a Luis Fraga -sobriño do ex-presidente da Xunta e fundador do partido- no financiamento do xermolo do PP, Alianza Popular, cando o partido só tiña nove deputados no Congreso e o diñeiro non daba para pagar o recibo da luz. "Pobres como ratas", resumiu o extesorero.
Sanchís describiu a organización de ceas nas que se pagaba medio millón de pesetas por sentar á mesa con Fraga
A súa axuda concretouse na organización de ceas nas que se pagaba 500.000 pesetas por sentar á mesa con Manuel Fraga. Cando a cea terminaba, Fraga levantábase coa escusa de que tiña que madrugar ao día seguinte e deixaba a Sanchís a tarefa de recadar máis diñeiro: "Aquí queda Ángel, que vos vai a explicar o precario da situación, a ver se lle podedes axudar". "El marchaba e alí quedábame eu pasando a gorra", explicou, aínda que se negou a identificar quen doaban diñeiro. Só precisou que non só se trataba de empresarios.
Había quen respondía con pequenas doazóns e quen mesmo se achegaba aos mitins de Fraga a dar o cheque en man
Durante a etapa de Sanchís púxose en marcha outro sistema de captación de fondos: o envío masivo de cartas pedindo doazóns. Esa práctica, ordenada por Fraga, continuou durante o período no que Naseiro se encargaba das contas. Había quen respondía con pequenas doazóns e quen mesmo se achegaba aos mitins de Fraga a dar o cheque en man, como relatou Naseiro.
Este tesoureiro, que ocupou o cargo a finais dos 80, explicou que co diñeiro que o partido recibía do Estado en forma de subvencións, xa con máis presenza parlamentaria, era dabondo para cubrir os gastos. Non sobraba, pero abondaba. A iso sumábanse as doazóns de simpatizantes, pero nunca houbo, defendeu, unha contabilidade B que canalizase achéguelos de grandes empresarios. "A caixa B non a vin nunca, decateime agora", afirmou.
Dúas décadas en branco
Tras eles, a historia sobre o financiamento do PP deu un salto de máis de dúas décadas ata a actual tesoureira do partido, Carmen Navarro. O relato quedou incompleto pola incomparecencia de Lapuerta, que exerceu como tesoureiro -con Bárcenas ao seu mando- durante a época na que o xuíz Pablo Ruz situou a caixa B do partido.
O relato quedou incompleto pola incomparecencia de Lapuerta, que tivo a Bárcenas ao seu mando
Navarro dixo descoñecer esa contabilidade opaca co argumento de que non indagou. "Eu non me dedico a investigar o pasado, senón a xestionar o presente", contestou aos portavoces. Realizou unha auditoria superficial que non retrocedeu a antes do ano 2004 e que só concluíu que as contas estaban sas grazas que houbo "máis ingresos que gastos".
Ningún do tres coñeceu o sistema de financiamento en negro que describiu con detalle o xefe da trama Gürtel, Francisco Correa. Segundo o seu testemuño no xuízo, esa contabilidade paralela engordaba grazas ás achegas de empresarios a cambio de adxudicacións: "Luis Bárcenas xestionábao co correspondente ministerio e eu pagaba a comisión do 2% ou do 3% a Génova" [en referencia á rúa de Madrid na que se atopa a sede do partido].
Un dos xuíces instrutores, Pablo Ruz, deu por acreditado que o PP se serviu "de diversas fontes de financiamento alleas ao circuíto económico legal"
O propio Bárcenas definiu a caixa B como "unha contabilidade extracontable", fóra do circuíto oficial. Fíxoo a preguntas da fiscal de Gürtel Concepción Sabadell, que para argumentar que a comparecencia como testemuña de Rajoy no xuízo non era necesaria dixo que esa caixa B estaba "xa acreditada".
Iso mesmo plasmou un dos xuíces instrutores, Pablo Ruz, cando escribiu no auto co que daba por finalizada a investigación que o PP se serviu de "diversas fontes de financiamento alleas ao circuíto económico legal". O descoñecemento que amosaron os tres tesoureiros sobre esa práctica e a ausencia de Lapuerta contribuíu a dar unha imaxe de limpeza nas contas do partido que non comparte a xustiza
