Despois do indubidable éxito da marcha, había expectación polas reaccións políticas que xeraría no dia seguinte. Sobre todo pola posición que adoptaría Artur Mas. Non só por ser o presidente de Catalunya senón tamén pola posición ambigua que CiU sempre manifestou no debate soberanista. O propio Mas quixera poñer o foco da manifestación sobre a reivindicación do pacto fiscal con España. Porén, esta reivindicación quedou sepultada pola demanda directa de independencia.
Artur Mas compareceu de urxencia esta mañá e afirmou que "o clamor de onte foi claro, pero moi normal. Unha nación que pide, simplemente, ter un Estado para poder progresar”
Artur Mas compareceu de urxencia esta mañá e afirmou que "o clamor de onte foi claro, pero moi normal. Unha nación que pide, simplemente, ter un Estado para poder progresar” e engadiu: "o éxito da manifestación é un paso para achegarse á plenitude nacional. Nada será fácil, pero todo é posible". Mas asegura que xa hai unha maioría independentista en Catalunya e di que traballará para dotala de "estruturas de Estado", comezando pola facenda propia e polo pacto fiscal. O presidente da Generalitat volveu reclamar ese pacto fiscal: "a soberanía fiscal dun país forma parte dun proceso coma este. É a maior urxencia" e ameazou con convocar eleccións en Catalunya se o pacto é rexeitado.
Mas reunirase con Rajoy o dia 20 e pidelle que escoite "atentamente" ao pobo de Catalunya: "escoitádeo atentamente, con ganas de entender algunha cousa. E poñede solucións, se as tedes". E engadiu: "até agora escoitóusenos moi pouco. Quizáis despois do de onte escoitarannos máis". Tamén o portavoz do Goberno catalán, Francesc Homs afirmara a última hora do martes que “temos que acelerar a transición nacional. Se contabamos que podía durar entre 10 e 15 anos, agora poderiamos facelo en 2, 3 ou 4 anos".
A marcha do martes deixou claro que o catalanismo é xa esencialmente independentista
As análises deste mércores falan dun antes e un despois e dun cambio de paso no catalanismo, até agora nucleado ao redor das posicións autonomistas e cun soberanismo que era minoritario. Porén, a marcha do martes deixou claro que o catalanismo é xa esencialmente independentista, cunha decantación clara en CiU, ERC e ICV e unha posición ambigua no PSC, que onte viu como moitos dos seus dirixentes (Ernest Maragall, Antoni Castells, Marina Geli, Àngel Ros, Laia Bonet e Joan Ignasi Elena) acudiron á marcha e mesmo cun lema propio: "Catalunya é estado e somos Europa". De feito a enquisa publicada este martes por El Periódico de Catalunya amosa que o 37% dos votantes do PSC votaria a favor da independencia nun hipotético referendo e un 46% en contra, fronte ás porcentaxes de CiU (72-16), ERC (94-4), ICV (49-35) e PP (7-81). As razóns hai que buscalas nun recambio xeracional, que está liderando a reivindicación, na sentenza do Tribunal Constitucional que anulou parte do Estatut de Autonomia aprobado polos parlamentos catalán e español e pola cidadania catalá en referendo. E tamén na crise económica e os recortes, especialmente duros en Catalunya.
O Goberno central non reaccionou oficialmente ante a manifestación até esta mañá. A pesar de que Mariano Rajoy foi interpelado por Rubalcaba na sesión de control ao Goberno, o presidente obviou o tema. Foi Soraya Saenz de Santamaria, vicepresidenta do Goberno, quen tivo que facer unha declaración, argumentando que a masiva partipación na marcha se debeu ao descontento pola crise económica. Pola súa banda Alicia Sánchez Camacho, lider do PP en Catalunya, referiuse a unha "maioria silenciosa de cataláns" que non foron á manifestación.
A manifestación domina a prensa
As portadas da prensa catalá son unánimes: El Periódico (A Diada da independencia), La Vanguardia (Catalunya di basta), Ara (independencia: primeiro acto), Vilaweb (La manifestació més gran de la història, per la independència), El Punt-Avui (Vía libre). Tamén a prensa vasca dedícalle integramente as súas portadas á histórica manifestación, dende Gara a Deia (Catalunya marcha) pasando por El Correo (Órdago independentista en Catalunya) ou Noticias de Álava.
A noticia pasou case desapercibida para a nova TVE e a televisión pública relegouna ao minuto vinte do seu Telediario da noite
Porén na prensa editada en Madrid o tratamento é diferente. Mentres El País titula “O independentismo catalán logra unha histórica exhibición de forza”, La Razón fala de “desafío independentista”, ABC titula “CiU axita un polvorin” e El Mundo di que “O xogo independentista váiselle a Mas das mans”. Fóra de España os principais medios de comunicación tamén destacan nas súas portadas a importancia da manifestación, coma Le Monde, Le Figaro, The Guardian, Al-Jazeera, The New York Times ou o Wall Street Journal. En cambio a noticia pasou case desapercibida para a nova TVE e a televisión pública relegouna ao minuto vinte do seu Telediario da noite.
Nos seu editorial, El Pais afirma que "El modelo autonómico ha dado a España la mayor etapa de prosperidad nunca conocida, pero nada es intocable y son muchas las voces que defienden seguir profundizando en un modelo de corte más federal" e El Periódico lembra o que xa escribira no seu editorial despois da sentenza do Tribunal Constitucional: "La nítida percepción de que el poder central no trata de forma justa a Catalunya está introduciendo en muchos ciudadanos templados de este país la tentación de querer romper el vínculo con España". Vilaweb escribe no seu editorial que "s’equivocaran, per tant, els qui facen la lectura que això era una manifestació més i que pot servir per al joc partidista. Aquesta manifestació no demanava un canvi de política, sinó un canvi de règim".
Pola contra, ABC di que "Frente a la crisis económica y al desplome de los servicios públicos, el nacionalismo catalán ha marcado el resto de España como el responsable de sus males" e El Mundo que "el hecho de que cientos de miles de catalanes tomaran el centro de Barcelona no significa que exista una mayoría social clara a favor de la independencia, ya que tampoco se puede ignorar que muchos catalanes más decidieron no acudir".
