A CNT vén de presentar en Arxentina unha denuncia contra os crimes do franquismo, dentro do proceso que se tramita nese país contra o xenocidio cometido polo réxime ditatorial entre 1936 e 1977. Deste xeito, o sindicato súmase ás accións emprendidas ante os xulgados de Bos Aires por parte de familiares de vítimas, asociacións de recuperación da memoria histórica e outras entidades.
Invalidada a vía xudicial española pola Lei de Amnistía de 1977, a central anarcosindicalista compareceu como denunciante na denominada Querela arxentina
A CNT argumenta que a lexislación internacional en materia de dereitos humanos define como crimes de lesa humanidade e, por tanto, imprescritibles, unha serie de supostos (asasinato, tortura, desaparición forzada, escravitude…) que o franquismo cumpre na súa totalidade. O Estado recibiu sucesivas amoestacións de instancias internacionais para que declare a Lei de Amnistía de nulo dereito e dea os pasos precisos para a constitución dunha comisión da verdade.
Invalidada a vía xudicial española pola Lei de Amnistía de 1977, a central anarcosindicalista compareceu como denunciante na denominada Querela arxentina, achegando miles de nomes dos seus militantes represaliados polo franquismo, testificacións e declaracións de testemuñas presenciais e superviventes, así como documentación relativa ao espolio e incautación de bens mobles, inmobles e contas bancarias pertencentes á CNT. Ao longo das súas máis de trescentas páxinas, a denuncia de CNT enumera os capítulos da represión sufrida polo anarcosindicalismo dende os primeiros momentos do golpe ata os procesados no famoso TOP (Tribunal de Orde Pública), pasando polos asasinados, desaparecidos e torturados, os campos de concentración, os batallóns de traballo e as foxas comúns que o estado español segue aínda sen recoñecer e dignificar.
Ao longo das súas máis de trescentas páxinas, a denuncia de CNT enumera os capítulos da represión sufrida polo anarcosindicalismo dende os primeiros momentos do golpe ata os procesados no famoso TOP (Tribunal de Orde Pública)
A CNT explica que un balance obxectivo do relatado, transcorridos xa case tres cuartos de século do golpe militar, verque unhas dramáticas cifras, algunhas delas baseadas incluso en fontes oficiais do goberno franquista: 50.000 fusilados, 73.000 asasinados en retagarda, 30.000 desaparecidos, 500.000 internos en campos de concentración, 10.000 falecidos en campos de concentración, 300.000 encarcerados e un número indeterminado de violacións, raptos e roubo de nenos.
O sindicato explica que o seu obxectivo é "romper o medo que aínda se atopa asentado na sociedade española en relación coa memoria histórica, crebar os múltiples obstáculos que dende a administración se poñen á investigación nesta temática e difundir entre a poboación, especialmente entre as novas xeracións, o magnífico e xeneroso esforzo que realizaron aqueles e aquelas que loitaron por un futuro libre de tiranías".
