Despece

• Xan Xove: "Encaixar todas estas pezas custa, por iso se tardou tanto"

  Xan Xove, músico recoñecido, carteiro, sindicalista da CGT, insubmiso e ecoloxista, foi un dos primeiros en chegar á Marea Atlántica. Desde a súa longa experiencia nos movementos sociais e agora na política activa fai balance dos dous anos transcorridos desde aquela e do que lle queda por diante á nova formación.

  Cal é a súa primeira lembranza do que agora é a marea?

  A constitución da Marea Atlántica na ribeira do Cómaro en xullo de 2014. Fun alí porque varias persoas da Coruña que consideraba implicadas, respectadas, que viñan dos movementos sociais, me instaron a colaborar. Fun e o que vin gustoume, vin que había vimbios para facer unha cousa realmente desde abaixo e realmente plural. Nos 90 eu fun insubmiso. Logrouse quitar a mili desde abaixo, cun proceso aberto a todo o mundo, con moitas persoas. Máis tarde tamén participei en Nunca Máis como un dos fundadores da Burla Negra e vimos como persoas organizadas poden limpar unha costa e facer o que as institucións non son quen. No 15-M estaba emigrado nas illas Baleares e participei alí. Todo este substrato e as miñas participacións no ecoloxismo e a cultura foi o que me levou a acercarme á Marea Atlántica.

  Despois daquel verán de hai dous anos, o ano pasado conséguese o éxito nas municipais. Como vive ese momento?

  Cun dobre sentimento, de alegría tremenda e dunha gran responsabilidade encima, porque non é fácil gobernar unha cidade como A Coruña.

  Daquela sabíase que ía haber autonómicas nun ano. Por que se tarda tanto en acadar a actual candidatura de confluencia?

  A pesar de que sexa un tópico, como di Martiño [Noriega, alcalde de Santiago] isto é un proceso. Que vén de moi atrás, no que AGE foi unha parte dese proceso, as mareas municipalistas foron outra, igual que foi Podemos. Encaixar todas estas pezas custa, pero houbo moitas persoas moi implicadas en facer encaixar todas estas pezas. Para as eleccións xerais de decembro de 2015, a Marea Atlántica viña de ter que asumir o goberno local. Nós entendiamos que aquela En Marea non encaixaba co noso discurso. Nós defendiamos un suxeito político novo, con participación individual. Aínda que o apoiamos, non nos quixemos implicar con aquel proxecto porque pensabamos que había moito que mellorar. Por iso naceron en xaneiro as Mareas en Común, un xeito de crear unha base política na que despois tivera cabida unha confluencia, non unha coalición. Por iso se tardou tanto.

  Por que tería que votar un cidadán a candidatura de En Marea?

  Porque evidentemente estamos nunha situación de parálise absoluta despois de dous gobernos de Feijóo. Só hai que ver estes días a Feijóo esperando que chova para que se apaguen os lumes, ou como está a pesca ou outros sectores. En Marea é unha conxunción de persoas con obxectivos e ideas moi claras que vén de moitas partes. Algo realmente amplo. É o espazo plural que necesitamos para acabar con estas políticas que foron erráticas. Na Coruña vivimos o dos “bos xestores”, e todos os problemas que temos agora veñen herdados daquela xestión.

  E por que un inscrito nas primarias debería votar nelas a súa lista [encabeza a de Mar de Todas, impulsada pola Marea Atlántica]?

  Cremos que é a que mellor reflicte esa filosofía da mareancia desde abaixo non vinculada con ningún partido político. Esta candidatura é de xente que vén de movementos sociais, do mundo académico, da investigación, do municipalismo. Con todo o respecto para o resto de candidaturas, porque entendemos que todo o que saía das primarias de En Marea vai ser bo, o noso feito diferencial é precisamente que non temos ningunha adscrición a ningún partido político.

  Vostede aspira a ir nunhas listas ao Parlamento de Galicia. Cal lle gustaría que fose a primeira medida que tivese que asinar ou votar na Cámara?

  Pois... [pensa] a primeira serían medidas para a emerxencia social, para a xente que o está a pasar realmente mal.