Irmandiños, Máis Galiza e Ecogaleguistas téndense as mans para "construír algo novo"

Coloquio entre Encontro Irmandiño, Máis Galiza e Espazo Ecogaleguista CC-BY-SA Merixo

O 'que' comeza a clarexarse, agora resta saber o 'como'. O Encontro Irmandiño, Máis Galiza e o Espazo Ecogaleguista foron convocados este mércores en Compostela para, ante un auditorio formado esencialmente por estudantes, responder a unha densa pregunta de partida: "cal é o futuro do nacionalismo?". En plena resaca da treboada posterior á Asemblea Nacional do BNG, que mesmo sacudiu a propia organización do coloquio, Xosé Manuel Beiras, Xoán Bascuas e Manuel Dios deron, dun xeito máis ou menos explícito, en tender mutuamente as mans para confluíren nun proceso que ata o momento, en verbas do que fora portavoz nacional do Bloque, pode ter un aire a "camiñar entre a néboa", pero que, asegura, comezará a clarexar en breve. Tras semanas de ruxerruxes os tres colectivos semellan dispostos a confluír dende a convicción, di Bascuas, de que "o futuro inmediato nos vai ofertar unha única oportunidade". Que saia adiante, afirma, "é responsabilidade de todos os que teñen capacidade de decisión" para "atendela.

Beiras, Bascuas e Dios apostan por unha "alianza de base ampla" a través dun diálogo que non veña "precociñado", afirman

Partindo da intención, segundo resume o representante, que non "líder", dos ecogaleguistas, de tecer unha "alianza de base ampla", os interrogantes que choveron sobre as relatores foron encamiñados, en boa medida, a coñecer o xeito en que se concretará. Os irmandiños xa comezaron a celebrar xuntanzas encamiñadas a formar "grupos de traballo que se autoorganicen como asembleas" para elaborar a nova forza "desde abaixo", di Beiras. Mentres se celebran esas reunións, nas que, admite Bascuas, están a participar integrantes de +G, o Espazo Ecogaleguista prepara a súa conferencia política do 14 de abril e amósase partidario do "diálogo". Pero, existen xa contactos formais? A resposta xeral é que non, pero con matices. Dende Máis Galiza amósanse partidarios de "establecer conversas" dende o 31 de marzo, cando rematarán o proceso posterior ao congreso no que decidiron deixar o BNG. Non semella que vaian atopar rexeitamento no EI cuxa única condición de partida, advirte Beiras, é non colaborar na preparación dun "prato precociñado". "Trátase de buscar os denominadores comúns que permitan encarreirar un proxecto para a maioría social, que é diversa" e "non é un saco de area" por estar estruturada en "grupos sociais e clases", detalla.

Cal debe ser a forma do novo artefacto político? "O problema non é a estrutura", senón "como intercambiamos, como nos retroalimentamos, buscarlle un nome é a preocupación menor", sinalou Bascuas en resposta a un dos estudantes nun contexto no que, non obstante, si paira a dicotomía entre fronte si ou fronte non. Semella que esta cuestión tampouco será un obstáculo insalvable. Partindo da necesidade da "cooperación" fronte á "competición", unha idea reiterada case literalmente por Beiras e Dios, o secretario xeral de Máis Galiza explica que o partido que dirixe non quere unha fronte "non porque o BNG o fose" senón porque "entendemos que ese mecanismo xa non é válido". "É difícil facer convivir o frontismo co asemblearismo", o principio "unha persoa, un voto" coa influencia interna de partidos, di.

Uns e outros teñen algunhas referencias na man, como o Olivo italiano ou Amaiur, e amósanse abertos a falar con outras forzas

A formación que, a priori, podía situarse nunha posición maís próxima ao modelo frontista tradicional, o Encontro Irmandiño, asegura por boca do seu portavoz nacional, que a súa intención non en "enlearse" en exceso nesta cuestión. "Nós falamos de fronte cando estábamos na loita dentro do BNG". Unha vez fóra, a súa idea é "estruturar a diversidade" nunha "organización de afiliación individual" que funcione "de abaixo a arriba". Dende o ecogaleguismo a idea, apunta Manuel Dios, é "superar modelos" que consideran "acabados" por "non responder á realidade actual". Pero, poranse roteiros sobre a mesa? Beiras ten un "borrador" que non vai "soltar" polo momento. "Un dos exercicios que implica este proceso é que os cidadáns volvamos ser cidadáns activos", porque "perdemos o hábito", asegura. Polo momento, uns e outros teñen algunhas referencias de man, que van dende o Olivo italiano a Amaiur. E, quen máis cabe no proxecto, preguntaron algúns dos asistentes en referencia a eventuais novas formacións políticas. "Se existe unha forza política que se está creando agora eu non a excluiría, outra cousa é que me convenza", di Bascuas. Se se trata "dun grupo de persoas que hipoteticamente se supón que é un grupo de dereitas" o "encaixe" depende "de que os cidadáns que o constrúen entendan se ten ou non encaixe". "Non temos un botonciño que poña cor verde ou vermella na porta", ilustra o irmandiño.

Despece

  • Un "corazón na esquerda" que "non fale chinés"

    Xunto ás cuestións formais, boa parte das cuestións lanzadas polos presentes xiraron en torno ao fondo, ao sustrato ideolóxico dunha forza indefinida na súa organización e con vontade de abranguer un "amplo espectro". Foi se cadra neste punto onde houbo unha maior confluencia. "O noso único adversario político é a dereita", resume Manuel Dios, para sinalar que o camiño político que quere percorrer o Espazo Ecogaleguista ten "o corazón na esquerda" e a vista posta na "identidade nacional" galega. "Centro de gravidade na esquerda e asunción de que estamos nun país que se chama Galiza, onde hai un pobo que existe antes de que se falase de España e que constituíu unha nación", resume Beiras que, ademais chama a derrubar as lindes entre "nacionalismo" e "galeguismo". "A xente que eu coñecín do Partido Galeguista chamábanse galeguistas, e eran nacionalistas". O líder do EI ve na nova formación pola que aposta unha nova fase do proceso de "autodeterminación" e con esa mesma meta concorda +G, asegura Bascuas. A súa, di é "unha forza política que reclama a autodeterminación" pero que aposta por "aproveitar o ámbito autonómico" xa que "a cidadanía galega non percibe que estea superado, hai que traballar para que iso se dea". "Manexámonos na defensa do Estado do Benestar e nos parámetros ideolóxicos da socialdemocracia", engade.

    Nun debate no que, quizais inspirados polo escenario, a Facultade de Filoloxía, se aludiu en múltiples ocasións á "linguaxe" que esa virtual alianza debe empregar, os tres relatores avogaron por un cambio de praxe que, na súa opinión, non supón renunciar á ideoloxía. A xuízo de Beiras cómpre "construír algo con neuronas novas" que entendan as persoas que "cando fala Pachi Vázquez, Guillerme Vázquez ou o Frijol -en referencia ao presidente da Xunta-" pensan que están a "falar chinés". Esa linguaxe, abonda, debe estar "política e ideoloxicamente conforme coa realidade actual" pero "arraizado nos principios do pensamento da esquerda dende hai douscentos anos". "Non podemos botar ao traste a Marx, a Engels e tampouco a Lenin, pero a Lenin hai que sabelo ler, non tomalo como un Catón", di.

    Para Bascuas, o cerne da cuestión é utilizar unha linguaxe "deglutible polo conxunto da cidadanía", algo que para Beiras non implica "baixar o nivel". "A min preguntábanme se me ían entender os paisanos de Lourenzá se citaba a Albert Camus, e vaia se entendían". A clave, coida, está en ir "ao mundo do sensible", xa que por esa vía "conectas mellor que se te limitas a facer razonamentos".

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.
Quero ser de Praza