
Benvido, Culturgal 2016!
Unhas 15.000 persoas pasaron pola feira das industrias culturais durante a fin de semana en Pontevedra. A organización traballa xa na organización da vindeira edición.
Unhas 15.000 persoas pasaron pola feira das industrias culturais durante a fin de semana en Pontevedra. A organización traballa xa na organización da vindeira edición.
“Nunha época na que predominaban os fotógrafos por encarga e unha visión costumista da sociedade galega, Suárez revélase como un artista”. Isto salientou Manuel Sendón na presentación. de ‘José Suárez. Uns ollos vivos que pensan’, a exposición que poderá verse ata o vindeiro 27 de marzo no museo Centro Gaiás. Trátase da maior mostra realizada ata o momento sobre o fotógrafo de Allariz, un autor "absolutamente singular" segundo o seu sobriño e comisario da mesma.
Rematou a vixésimo novena edición do festival compostelań e, despois duns días para dixerir todo o visto, propoñemos un palmarés coa vista posta no trixésimo aniversario.
Voadora estreou no Galicia Escena Pro a súa nova montaxe: Calypso. Alberto Ramos entrevista a Marta Pazos
A oitava edición da feira galega das industrias culturais, a piques de abrir as súas portas. Entre o venres 4 e o domingo 6 pasarán polo Pazo da Cultura de Pontevedra 15.000 persoas. Haberá un recordo especial para Neira Vilas
Xornalista e tradutor, traballou na postguerra para a BBC e, máis adiante, para a ONU. Colaborador de La Noche ou Grial, nos últimos anos mantivo a súa actividade a través do IGADI
O Panorama Galicia de Cineuropa acolleu, este ano, varios filmes arredor da relación das persoas co seu pasado. Querida Gina, de Susana Sotelo, achégase á xeración dos avós para retratar a quen aprendeu a ficar co imprescindible, renunciando, cando foi necesario, aos soños. Verengo, de Víctor Hugo Seoane, realiza un retrato dos avós e da súa forma de vida. Non para facer unha elexía dun mundo que morre, senón para salientar a sucesión xeracional. O ciclo que continúa. Os días afogados, de Luís Avilés e César Souto, reivindica tamén un xeito de ver o mundo, unha cultura que quedou soterrada ao ser anegadas dúas aldeas coa construción dun encoro. Eco, de Xacio Baño, mergúllase tamén na memoria. Nun pasado familiar que chegou ao presente a través duns cadernos manuscritos. A liña política, de Santos Díaz, tece e destece tamén relacións familiares, e de amistade, con aspectos do pasado que volven abrollar.
Medio millón de farois conmemoran dende o adarve do monumento romano os seus quince anos como patrimonio mundial.
ENTREVISTA Palavra Comum entrevista a escritora e ativista política e cultural. "A miña Galiza imaginária seria um território soberano e livre do dente do capital. Um país que fizesse bandeira da justiça social, a liberdade e a criatividade", di.
Angélica Liddell podería ser o bufón. Alguén que fai o que parece inconveniente, o que vai máis alá da convención. Ou a poeta romántica, que fai beleza da dor. En calquera caso, prefire o fracaso á medianía, á morneza. Sempre traballa ao límite. Amosa as cousas na súa máxima dimensión. Iso conta Manuel Fernández-Valdés no documental que fixo sobre esta creadora, que presentou en Cineuropa.
Morreu en Compostela aos 83 anos tras converterse nunha das principais figuras do Estado en temas teolóxicos e antropolóxicos e impulsar a renovación cristiá galeguista a través de revistas como 'Irimia' ou 'Encrucillada'