O Consello da Xunta é a reunión semanal do Goberno galego. Nel o presidente e demais membros do Executivo debaten e aproban proxectos -leis, decretos-, formalizan nomeamentos ou autorizan mediante acordo actuacións que inciden directamente na vida da cidadanía coa súa correspondente dotación económica. Xunto a estes asuntos adoita ter tamén sobre a mesa un número indeterminado de informes: documentos ou comunicacións orais sen valor xurídico ou legal ningún. Son presentados por un conselleiro ou conselleira sobre unha área da súa competencia e o Goberno úsaos para colocar na axenda pública asuntos que considera convenientes. Estes informes, empregados por todos os gobernos para publicitar cuestións do seu interese, duplicáronse no inicio deste ano electoral.
Os informes son documentos escritos ou comunicacións orais cos que o Goberno introduce na axenda pública asuntos do seu interese
No que vai de 2016 o Consello da Xunta reuniuse en once ocasións e nelas abordou 132 asuntos, practicamente os mesmos que nas súas once primeiras xuntanzas do ano anterior. No entanto, naquel inicio de 2015 o Consello déralles luz verde a 99 proxectos con contido real e concreto fronte a 34 informes. Neste comezo de 2016 os acordos foron 65 e os informes, 67, o que implica que máis da metade dos asuntos tratados e despois presentados por Alberto Núñez Feijóo non foron aprobacións con valor legal, senón recompilacións de medidas xa aplicadas, declaracións de intencións ou publicidade de plans gobernamentais.
En máis da metade das xuntanzas que o Consello celebrou no que vai de ano houbo sobre a mesa máis informes que acordos
Así, por exemplo, no último Consello celebrado ata agora, o do pasado 17 de marzo, o Goberno tratou 7 acordos e 5 informes. Entre os acordos estaba o decreto para autorizar novos casinos, a subscrición de convenios para rehabilitar a Catedral de Santiago e para atender vítimas de violencia machista ou a autorización dun pequeno parque eólico. Nos informes a Xunta publicitou "o acordo acadado para a posta en marcha da Área Metropolitana de Vigo", difundiu a súa intención de devolver na precampaña a paga extra adebedada ao persoal público dende 2011 e debullou unha resolución publicada días atrás no DOG sobre outro proxecto eólico.
Non obstante, nese Consello non se cumpriu unha tendencia que vén sendo habitual no comezo de 2016, toda vez que o Executivo tratou na súa xuntanza máis acordos que informes carentes de valor legal. En ata 6 destas 11 primeiras xuntanzas do ano houbo máis informes que acordos. A proporción máis repetida foi de 4 a 7: sucedeu o 8 e o 21 de xaneiro, o 25 de febreiro e o 10 de marzo. Algúns deses informes serviron para publicitar asuntos tan dispares como a calidade das augas de baño, as novas prazas da oferta de emprego público do Sergas, o parque de drons de Rozas ou investimentos en obras en pequenos núcleos históricos. Ningún deses informes implicou, obviamente, aprobación de medida ningunha nesa mesma xuntanza.
O número de informes propagandísticos é en 2016 maior que en 2015 pero tamén que nos comezos dos dous anos restantes da lexislatura. Ademais, tanto en 2013 como en 2014 nesas primeiras once xuntanzas do ano o número de asuntos con contido real que foron tratados no Consello superou folgadamente a cifra de informes. No entanto, no inicio da fin do mandato os informes abondan máis ca nunca e os acordos con contido real son os máis escasos dos catro anos.
Nas primeiras xuntanzas do 2016 o Consello tratou, de media, 6 informes propagandísticos en cada unha
Un sinxelo cálculo permite concluír que no inicio da súa segunda lexislatura como presidente Feijóo difundiu unha media de algo máis de 3,5 informes por Consello, e que en 2014 elevou a media a máis de 4. Nos primeiros once Consellos de 2015 o Executivo ofreceu de novo uns 3 informes por xuntanza e, no entanto, nas primeiras xuntanzas de 2016 houbo, de media, seis documentos propagandísticos en cada unha.
A utilización desta figura non é, nin de lonxe, exclusiva do Goberno de Feijóo. Como acreditan as ordes do día das diferentes lexislaturas, tanto os gabinetes de Manuel Fraga como o bipartito difundían informes en cada unha das súas xuntanzas. Así, na etapa de Fraga non era estraño que o Goberno difundise nun único Consello máis dunha ducia de informes sobre temáticas diversas.
O Goberno de coalición reduciu notablemente o número de informes e, ademais, antes da comparecencia semanal do presidente ante a prensa informaba por escrito sobre os asuntos tratados. Deste xeito, os informadores podían distinguir previamente se o exposto por Emilio Pérez Touriño se trataba dun acordo con contido real ou dun mero anuncio, algo que deixou de acontecer co retorno do PP. Dende aquela e ata a actualidade, a Xunta só detalla a orde do día do Consello despois da comparecencia do presidente.
