O corredor prometido por Feijóo tras o 'Prestige' leva anos paralizado tras as protestas veciñais que discrepaban sobre o seu trazado, que vén de ser agora definido pola Xunta
En 2003, con Feijóo como conselleiro, a Xunta incluíu no seu Plan Galicia de actuacións tras o afundimento do Prestige a construción dunha vía de alta capacidade ou corredor entre Tui e A Guarda, ao longo do último treito do río Miño. Dos seus 25 quilómetros só están en servizo os 10 finais, inaugurados en 2014, e en obras os 4 iniciais, pero o treito intermedio quedou no aire polas protestas da veciñanza contra os trazados que contemplaba a Xunta, ou entre a moi urbanizada estrada actual e río Miño, con impacto ambiental e efecto barreira, ou polo monte, onde afectaría a viñedos da Denominación de Orixe Rías Baixas. Este luns a Consellería de Infraestruturas vén de presentar un novo trazado que prescinde de facer o corredor no treito en que máis se aproximaba ao Miño e que no resto do seu recorrido afectará a uns 17.600 metros cadrados de viñedo, 6.000 de carballeiras e 2.300 de espazos fluviais cun orzamento de 78 millóns de euros.
![](https://praza.gal/storage/uploads/mapa1-7af55ef.jpeg)
Coincidindo coa publicación este luns no Diario Oficial de Galicia (DOG) da exposición ao público do proxecto de trazado, do estudo de impacto ambiental da opción agora elixida pola Xunta e das expropiacións que implicará, a propia conselleira de Infraestruturas, Ethel Vázquez, informou da decisión en Tomiño, o concello que atravesa o treito conflitivo do corredor do Baixo Miño. O trazado elixido pola Xunta descarta por completo o que a veciñanza asimilaba como “polo monte”, a opción máis septentrional, que nin sequera aparece estudada no documento agora feito público. Pola contra, o estudo de alternativas elaborado pola Xunta remata elixindo unha variante do trazado que a veciñanza identificaba como “polo río” pero prescindindo do treito en que a infraestrutura máis se aproximaba ao Miño e os seus espazos protexidos.
O trazado elixido, que agora se somete a exposición pública, discorre polo sur do núcleo urbano de Tomiño, pero sen chegar a cruzar a estrada actual cara ao río senón rematando nela. Ao longo do seu trazado a nova vía contará cun enlace coa circunvalación urbana de Tomiño que está a executar a Deputación de Pontevedra tamén polo sur do núcleo, o que fará que nese treito haxa dúas novas infraestruturas paralelas con distinta funcionalidade.
![](https://praza.gal/storage/uploads/mapa-fdf7d57.jpeg)
No treito de corredor do que prescinde a Xunta quere converter a estrada actual nunha "autovía urbana" engadíndolle un carril por sentido e unha rotonda na metade do recorrido
Hai medio ano a Xunta xa anunciara a súa intención de renunciar a parte do corredor precisamente no treito no que a opción “polo río” máis se achegaba ao Miño. Alí, a partir do punto no que rematará o trazado hoxe presentado, a Xunta quere converter uns dous quilómetros da estrada actual PO-552, pola que hoxe circulan uns 15.000 vehículos ao día, no que denominou “autovía urbana”, engadíndolle un carril por sentido e unha rotonda na metade do recorrido.
Co proxecto agora presentado a Xunta renuncia por completo ao trazado identificado como “polo monte”, pero aínda así a infraestrutura afectará, segundo os datos do propio Goberno galego, a uns 17.600 metros cadrados de viñedos (de 39 parcelas distintas), uns 6.000 metros cadrados de carballeiras e 2.300 de espazos fluviais. En total, as expropiacións afectan a preto dun milleiro de parcelas.
![](https://praza.gal/storage/uploads/mapa-eb560b7.jpeg)
A Xunta retoma máis de cinco anos despois unhas infraestrutura que paralizou pola contestación social e a crise
Ademais de definir agora o trazado do treito máis conflitivo, que cuantifica en 78 millóns de euros, a Xunta vén de licitar por 21 millóns o enlace inicial do corredor en Tui coa Autovía Vigo-Portugal (A-55). Unha obra que permitirá rematar á fin o primeiro treito de algo menos de 4 quilómetros do corredor cuxas obras a Xunta paralizou durante a crise.
Os atrasos, obstáculos e cambios de proxectos sufridos neste tempo pola nova estrada do Baixo Miño son similares aos experimentados por outras dúas infraestruturas que se comezaron a xestar pola mesma época, as autovías da Costa da Morte e do Morrazo, abertas anos despois do previsto.