O tribunal considera "razoable" a decisión da Xunta ante o risco para as persoas e avala que a empresa tampouco recibise axudas por entrar en concurso, que o Goberno galego atribúe á súa falta de previsión sobre o que podía ocorrer
O Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) vén de emitir dúas sentenzas que rexeitan que unha granxa de visóns de Carral teña dereito nin a indemnización nin a subvención por ter que sacrificar 52.000 animais a finais de 2022 tras detectarse nela casos de gripe aviaria, unha mutación e paso do virus de aves a visóns que puxo en alerta os servizos europeos de vixilancia.
A xustiza di que a empresa, European Minkfarm Rooijjakers SLU, non ten dereito a indemnización por parte da Administración porque a orde de sacrificio ditada polo Goberno galego foi "razoable" ante o risco para as persoas. Tampouco ten dereito ás axudas da Xunta por sacrificios de animais porque as subvencións non están permitidas a empresas en concurso de acredores, situación na que entrou a granxa afectada tras o sacrificio e que o Goberno galego atribúe a que "non fixeron previsión contable ante a previsible situación en que se ían atopar".
A maioría das granxas de visóns de España están en Galicia e o Goberno de España quere pechalas nesta década.
En outubro de 2022 a granxa de visóns en cuestión rexistrou unha alta mortalidade de exemplares e detectouse nela un gromo de gripe aviaria que fora quen de mutar, conseguindo pasar de aves a mamíferos infectando estes últimos. O 18 dese mes a Dirección Xeral de Gandaría da Consellería de Medio Rural deu orde de sacrificar todos os animais da explotación, 8.349 femias reprodutoras e 43.477 crías, así como a destrución deses animais e as súas peles e doutros 10.189 sacrificados previamente e conxelados no exercicio da actividade ordinaria da granxa.
A empresa recorreu ante a xustiza reclamando que se declarase nula a orde da Xunta e polo tanto se recoñecese o seu dereito a ser indemnizada con 1.350.000 euros por danos e prexuízos por, entre outras cuestións, a "destrución de 55.755 peles aptas para a comercialización". Uns feitos que deixaron "sen actividade e sen stock de mercadorías para a venta" á empresa, segundo argumentou esta, que acabou en concurso de acredores.
O tribunal tamén avala a destrución de 10.000 animais e peles sacrificados previamente e conxelados porque non se certificou a súa data nin se podía descartar que o virus non seguise activo tras a conxelación
Pero o TSXG desbota a súa reclamación e avala a decisión da Xunta como "razoable" á vista do coñecemento científico e as alternativas existentes naquel momento, salientando que "ao detectarse o virus de influenza aviar en mamíferos, buscouse a pauta marcada pola lexislación europea para o mesmo virus en explotacións avícolas, o que cal non pode tacharse de conduta ilóxica, ou desproporcionada ou carente de motivación". O tribunal tamén avala que se destruísen as peles conxeladas previamente á detección do gromo porque a empresa non puido certificar as súas datas, estaban nas mesmas instalacións e a ciencia non era quen de descartar que o virus non seguise activo tras a conxelación.
Así que, ratificada a legalidade da orde de sacrificio e destrución da Xunta, o TSXG desbota que a empresa teña dereito a unha indemnización por mal funcionamento da Administración. E salienta que a propia actividade da empresa "leva inherente a asunción legal da carga de soportar tales medidas".
A granxa afectada tamén solicitou as axudas que a Xunta habilita polo sacrificio obrigatorio de diversos tipos de animais en actuacións oficiais de vixilancia e loita contra enfermidades. Pero a empresa estaba en concurso de acredores e a normativa impide que nesa situación poidan recibirse subvencións. A empresa tamén recorreu esa negativa ante o TSXG e este pronúnciase igualmente na súa contra.
Para o TSXG a propia actividade da empresa "leva inherente a asunción legal da carga de soportar tales medidas"
O tribunal ratifica que "o requisito legal, esixido tanto na normativa de subvencións estatal como na autonómica de non estar declarada en concurso, pode atopar unha xustificación na necesidade ou conveniencia de apoiar empresas que funcionan, para apoiar o seu proxecto empresarial e que poidan continuar funcionando, que non é o caso das que están en concurso". Neste segundo proceso xudicial, ademais, a Xunta argumentou que se a empresa acabou en concurso foi porque "non fixeron previsión contable ante a previsible situación en que se ían atopar".
En todo caso, o TSXG salienta nas súas resolucións que emite estas "sen prexuízo de que, de acreditar a relación de dita declaración [de concurso] coa orde de sacrificio, poida ter dereito a obter unha indemnización por outra vía".
