A Xunta teimou en que o tempo transcorrido sen cubrir a praza regulamentariamente non foi "excesivo nin inusualmente longo", pero o Tribunal Superior salienta que durou moito máis dos tres anos que vén fixando en multitude de sentenzas similares
A Xunta, como outras administracións, vén recibindo sucesivas condenas desde que en 2021 o Tribunal de Xustiza da Unión Europea e o Tribunal Supremo fixaron en 3 anos o prazo máximo para que un interino ocupe unha praza sen que as administracións a cubran cun proceso de selección. Neses casos interinos de longa duración están logrando que a xustiza os recoñeza como persoal laboral indefinido da administración polo excesivo período no que permaneceron nesa situación.
Pero agora o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia (TSXG) vén de facer pública unha sentenza cun tempo de duración da interinidade difícil de atopar noutras resolucións similares emitidas en Galicia: desde 1994. Fontes sindicais confirman o extraordinario desa antigüidade como interino.
A sentenza agora emitida polo TSXG refírese a un bombeiro forestal que presta servizos para a Consellería de Medio Rural desde 1994 nun posto fixo descontinuo. Unha relación laboral iniciada "mediante un contrato de interinidade por vacante para cubrir temporalmente o posto de traballo ata a súa cobertura regulamentaria, ou que se reconverta ou amortice o posto polos procedementos legalmente previstos". Pero nada diso sucedeu en preto de tres décadas.
O bombeiro forestal recorreu á xustiza e en 2021 un xulgado do Social deulle a razón e declarou que a súa relación laboral coa Xunta debía ser indefinida non fixa. Pero a Xunta recorreu ante o TSXG, que é o que agora vén de pronunciarse ratificando a sentenza anterior.
Un xulgado do Social xa dera a razón ao bombeiro hai dous anos, pero a Xunta recorreu insistindo en que o tempo de duración da súa interinidade non era "excesivo ou abusivo nin inusualmente longo".
No seu recurso o Goberno galego alegou que o prazo de tres anos fixado como límite para cubrir regulamentariamente prazas ocupadas por interinos "non pode operar de modo automático" e hai que analizar "as circunstancias específicas de cada suposto". E neste caso a Xunta considera que o tribunal do Social que dera a razón ao bombeiro aplicara de forma "automática" o prazo mentres que, ao seu ver, "o transcurso do tempo no desempeño do posto vacante non pode reputarse no presente caso como excesivo ou abusivo nin inusualmente longo".
Pero a visión do TSXG é outra, coincidente coa do xulgado do Social. Para o Tribunal Superior neste caso "a contratación temporal de interinidade durou moito máis de tres anos, sen que pola Administración recorrente se adoptasen medidas para a convocatoria do proceso selectivo". Unha demora que o TSXG considera que tampouco se pode amparar nas "restricións orzamentarias" que as administracións aduciron durante a crise para non cubrir adecuadamente todos os seus postos de traballo.
Así que o TSXG di que o caso "encaixa no concepto indeterminado de 'inusualmente longo' como en multitude de ocasións declarou esta sala en presenza de escenarios temporais similares". Só que desta volta a orixe remóntase a 1994.
