Alerta profesional sobre as condicións "insalubres" en pisos alugados a estudantes

Futuros estudantes universitarios, visitando o Campus Terra da USC, en Lugo © Santi Alvite / USC

As universidades públicas galegas veñen de principiar o chamamento para as primeiras matrículas do curso 24-25. Paralelamente, son moitos os estudantes inmersos na procura de aloxamento para o vindeiro período académico, quer nunha das -escasas- prazas públicas de residencia, quer nun piso compartido.

As ringleiras de mozas e mozos á procura de piso regresan nun contexto no que o dereito á vivenda vai gañando espazo no debate público

As ringleiras de mozas e mozos que buscan alugueiro para o curso universitario ante algunhas inmobiliarias regresaron nos últimos días, especialmente en Santiago. Trátase de escenas que non son novas, pero que agora se producen nun contexto no que o dereito á vivenda vai gañando espazo no debate público por factores diversos, dende a suba sostida dos prezos ás vivendas baleiras, a práctica desaparición da vivenda protexida en Galicia durante máis dunha década ou pisos turísticos.

Estudantes no Campus de Ferrol da Universidade da Coruña © UDC

Con este pano de fondo vén de chegar unha nova alerta do Colexio Oficial de Administradores de Inmobles de Galicia (Colegio Oficial de Administradores de Fincas -COAFGA-, no seu nome corporativo) sobre o estado no que se atopan "moitos pisos que se alugan a estudantes". Son ofertados e arrendados, advirten, sen cumpriren "condicións mínimas de habitabilidade".

O Colexio Oficial de Administradores de Inmobles de Galicia evidencia que "moitos pisos que se alugan a estudantes" non teñen as "condicións mínimas de habitabilidade"

Na liña doutras alertas previas, pero agravada polo devandito contexto, a entidade profesional que non son "aptos para ser habitados pisos que teñan graves danos ou humidades insalubres", exemplifican. E esa é "a situación na que se atopan algúns inmobles que están no mercado de alugueiro".

"Os pisos deben estar aptos para o seu uso, podendo negociar coa parte arrendataria a execución das obras" xa que "así o permite a actual lexislación". Pero "en todo caso -subliñan- deben ter unhas condicións mínimas de habitabilidade", a comezar por "instalacións seguras e actualizadas de gas, electricidade e auga".

Estudantes da Universidade de Vigo, consultando un taboleiro de anuncios, nunha imaxe de arquivo CC-BY-SA UVigo

Neste contexto, o Colexio subliñan que as fianzas que os caseiros piden ao alugar os pisos "son precisamente para reparar os danos que se puidesen producir durante o tempo que o inmoble este alugado". Ademais, tamén adoitan reclamar "outras garantías" para a renda ou posibles desperfectos, caso do "aval dos pais", cuxa compaña aconsellan como dose extra de "confianza" para os propietarios. 

A entidade recomenda pedir "sempre" copia do contrato e do depósito da fianza no IGVS e lembra que o estudantado ten os "mesmos dereitos que calquera arrendatario", así como obrigas como as referentes aos ruídos nocturnos

O estudantado, agregan, é un colectivo "cos mesmos dereitos que calquera arrendatario", máis aínda "se o prezo é elevado, como acontece con frecuencia". A entidade sinala, asemade, que os estudantes deben ter en conta aspectos xerais como non celebrar "festas nocturnas que poidan molestar o resto da veciñanza".

Non "aceptar pagar por ver unha vivenda", non alugar sen visitar previamente o piso, pedir "sempre unha copia do contrato" e acreditar que o caseiro deposita a fianza no Instituto Galego da Vivenda e Solo (IGVS) mediante o xustificante oficial son algúns dos consellos que agrega o COAFGA. Mentres, estudantes inmersos na procura de vivenda para o curso veñen subliñando que a escaseza de oferta e a gran demanda leva, en diversas ocasións, á aceptación de pisos e condicións que deberan ser inaceptables.

Grazas ás socias e socios editamos un xornal plural

As socias e socios de Praza.gal son esenciais para editarmos cada día un xornal plural. Dende moi pouco a túa achega económica pode axudarnos a soster e ampliar a nosa redacción e, así, a contarmos máis, mellor e sen cancelas.