Ninguén quere ser pasado na carreira pola alcaldía da Coruña. Os primeiros días da campaña municipal reiteran o interese dos principais candidatos en fixar cadanseu marco de debate, diferentes no fundamental pero semellantes nun propósito bastante común: defender a bagaxe máis achegada e obviar o pasado máis incómodo. Ollar cara adiante e non regresar atrás, ou polo menos non demasiado. Esa é a dicotomía.
Insiste en situar aí o debate a Marea Atlántica e o seu candidato a alcalde, Xulio Ferreiro, consciente dunha equipaxe aínda lixeira, sen grandes escándalos nin lousas pesadas e coa lembranza da sorpresa e aire novo que supuxo a súa entrada en María Pita. Advertiuno de novo no debate que os principais aspirantes mantiveron este mércores na TVG, como xa fixera o martes no da Radio Galega. Para o actual rexedor, a “decisión” no 26M será a de elixir entre “volver ao pasado ou seguir avanzando cara ao futuro”. “Regresar ao escurantismo, á cidade onde algúns pensaban que todo era seu e onde se decidían as cousas no reservado dun restaurante ou a un modelo verde, sustentable, sen hipotecas, igualitario...”, dixo en clara apelación ao anterior goberno do PP, pero tamén aos anos de executivos do PSOE.
Xulio Ferreiro cre que a "decisión" do 26M consiste en elixir entre "volver ao pasado ou seguir avanzando cara ao futuro"
A candidata socialista á alcaldía, Inés Rey, defende a “acreditada” xestión daqueles gobernos de Francisco Vázquez e Javier Losada para un modelo de cidade que lembra de éxito e con pegada social, pero sabe tamén que reivindicar de máis aquela etapa pode levala a esvarar cos obstáculos que a Marea coloca ante o seu espello. A sentenza do Conde de Fenosa --e o acordo que evitou un importante problema económico no Concello--, o caso Someso, a Agra de San Amaro... As “desfeitas urbanísticas” que o actual goberno local sempre advirte que tivo que solucionar nos últimos catro anos ensombrecen o discurso dun PSOE local que prefire coller a onda de Pedro Sánchez.
“Subámonos ao tren de progreso no que se subiu España”, pide a aspirante socialista nas súas intervencións. “Volvede depositar a confianza no PSOE, como fixemos todos o pasado 28A, converténdonos en primeira forza na cidade”, repetiu Inés Rey na visita este luns á Coruña de Sánchez, candidato polo que ela non apostou nas primarias do partido –apoiou a Susana Díaz-- e obxectivo das críticas máis furibundas do que fora o seu mentor na agrupación local, Paco Vázquez.
“Subámonos ao tren de progreso no que se subiu España”, pide a candidata do PSOE, Inés Rey, que intenta aproveitar o impulso de Pedro Sánchez nas xerais
A carreira, á vista das enquisas e das sensacións dos propios partidos, céntrase en decidir quen se fará coa alcaldía. Se o impulso da vitoria socialista nas xerais lle dará a Rey o bastón de mando ou se a Marea Atlántica aguantará como primeira forza da esquerda e recuncará Ferreiro, que insiste en que se no 28A se votaba “con temor” agora “toca votar con ilusión, xa non con medo”. Nos votos mareantes que o PSOE recibiu prestados nas xerais e na capacidade ou non dos socialistas de reter esa onda de cambio estará a clave.
A dereita, tocada polo resultado de hai menos dun mes, afronta un panorama máis difícil. Beatriz Mato, a grande aposta do PP, únese á candidata socialista nas críticas á “parálise” na cidade, nos ataques á “inexperiencia” do executivo local ou ao exceso de sucidade que denuncian acotío.
No caso de Mato, o pasado tampouco lle parece rendible. Coas siglas do PP case invisibles, cunha campaña personalista e con escasas alusións ao seu paso pola Xunta, son PSOE e Marea Atlántica quen aluden cada pouco ao “pasado escuro” ou á “corrupción” da súa formación. “Eu non estaba daquela”, encárgase de aclarar a candidata cando lle fan referencia a algunha polémica do anterior goberno popular. “Eu nin tan sequera estaba”, insiste tamén Inés Rey cando a alusión é a executivos socialistas. De novo o pasado.
A carreira, á vista das enquisas e das sensacións dos propios partidos, céntrase en decidir quen se fará coa alcaldía: se a socialista Inés Rey ou se o actual rexedor, Xulio Ferreiro
A Marea non ten tanto, pero teno. Aquela vaga de cambio post-15M impulsouna, tamén coa axuda dun Podemos e un Pablo Iglesias prescindibles catro anos despois. As diferenzas internas na formación morada e no espazo de En Marea afectaron e poden afectar, pero tamén fortalecer unha formación que amosou a cohesión que noutros lugares non se deu. A aprendizaxe e a inexperiencia pasoulle tamén factura en varios momentos dun mandato no que fontes do goberno local presumen de “aguante” ante o “clima de acoso” pero onde ese escudriñar esaxerado non libra da penitencia.
Neses erros, nesa “incapacidade” é onde o BNG busca incrementar apoios. Un Bloque que, precisamente, apela á súa garantía de apoio a un goberno de progreso e chama a antigos votantes da candidatura municipalista decepcionados co seu rumbo. E que alude á bagaxe contrastada de experiencias municipais recoñecidas noutras vilas e cidades galegas, pero non tanto á experiencia de goberno xunto ao PSOE na cidade. Doutra volta o pasado.
"A Marea ilusionou moitos coruñeses hai catro anos, pero dilapidou ese capital de ilusión por unha xestión totalmente ineficaz", di Jorquera
“Recoñezo que hai catro anos, a Marea Atlántica foi capaz de ilusionar a moitísimos coruñeses e coruñesas, pero dilapidou ese capital de ilusión por unha xestión totalmente ineficaz nestes catro anos”, di Francisco Jorquera, o ex-deputado no Parlamento galego e no Congreso e candidato a alcalde, que considera que o BNG será quen de levar a cabo “as transformacións” que A Coruña precisa e que di que aínda non se deron.
Mentres a Marea Atlántica presume de “cambio de modelo” e de ter asentado un “proxecto de cidade” que a afasta do pasado, o BNG apela a máis e mellores mudanzas, o PSOE impúlsase en Pedro Sánchez e o PP de Mato érguese como única alternativa a un suposto caos, á espera de se a prevista irrupción de Ciudadanos é importante ou menor. Nunha campaña que teima en centrarse no futuro, aínda que de diferentes maneiras.
