Montse Dopico

En ‘O lado do que dormes’  a protagonista aprende a ser máis reflexiva sobre a desigualdade estrutural na que sobrevive e a apoiarse nas súas iguais: outras mulleres. É a última novela para público adulto de María Canosa, autora máis coñecida polo seu traballo na Literatura Infantil e Xuvenil

‘Claro de lúa’ (Xerais) é unha novela decimonónica, mais pensada desde o século XXI. Con feitura e personaxes clásicos. E co encanto do, simplemente, ben escrito. Cun transfundo social e político que axuda a cuestionar a visión hexemónica dalgún feito histórico. Falamos coa súa autora, Puri Ameixide. 

‘Galileo no espello da noite’ (Xerais) é o terceiro volume da triloxía de Xabier Paz que comezara con ‘Renacer’ e ‘Aníbal e a Pintora’. Falamos co autor deste libro e, en xeral, da súa narrativa.

Pura Salceda volve á literatura en galego tras bastante tempo, desde ‘A ollada de Astarté’, (Espiral Maior, 2007). E faino con ‘O paxaro de nácara’ (Galaxia), unha novela de intriga, de paixóns, cun transfundo social relacionado coa historia da emigración e un ollar etnográfico, mais non exento de crítica, sobre a rural galego

Xeila, adolescente intelixente e esperta, comeza a comportarse de forma estraña, pasando da submisión á rebeldía contra os adultos. A súa afiada lingua devolve aos demais un espello de si mesmos que non quixeran ver. Disto vai ‘A casa xunto ao volcán’, (Galaxia), o novo libro de Xosé Ricardo Losada.

Volve Iván García Campos, o autor de ‘O imposible de desatar’, coa novela ‘O viaxeiro perfecto’ (Galaxia). A historia dun home que o fai todo por última vez. Que viaxa, e non para evadirse, senón para reencontrarse coas persoas que quixo. E para ser, por fin, de todo, el mesmo. Acompáñao Marco, un home máis novo que coñece por casualidade. E que encarna o afecto, os coidados. Por pura empatía. 

As dúas últimas novelas de Emma Pedreira, ‘As fauces feroces’ (Baía) e ‘Os corpos invisibles’ (Xerais), falan de mulleres “que non se comportaron en canto ao esperado e aceptado socialmente e que loitaron para acadar a súa completitude e redebuxarse como individuas”

As mulheres que amavam os videojogos (Através), de Antia Seoane e Maite Sanmartin é um ensaio que reflete sobre este jeito da lecer sob uma perspectiva feminista não só criticando o preconceito patriarcal que domina o mercado, senão propondo alternativas e oferecendo conselhos para fazer melhores escolhas

A relación entre nacionalismo e anarquismo foi feble. Pero existiu e persistiu ao longo do tempo. Esta é unha das principais conclusións do ensaio ‘Nacionalismo e anarquismo na Galiza (1840-1940)’, (Positivas), de Dionisio Pereira e Eliseo Fernández.

Raúl Gómez Pato publicou hai uns meses ‘Sal, auga, vinagre’, un poemario no que volven estar presentes a angustia da morte e do paso do tempo, a ruína progresiva do corpo ou as relacións coa contorna física e humana.

Hai un fío que une ‘O corazón pronúnciase extenso’, o último poemario de Oriana Méndez, cos seus libros anteriores. A autora revóltase unha vez máis contra a opresión, a violencia, o espolio.

Alicia Fernández gañou o premio Fiz Vergara Vilariño con ‘Mamá Pelicano’, o seu segundo poemario en quince anos tras ‘Botar o mar polos ollos’