O autor da modificación do proxecto para que a liña Ourense-Santiago entrase en servizo en ancho ibérico e non internacional, o que derivou en reducións de seguridade, considera que a decisión foi “correcta”

Os departamentos encargados da construción das liñas ferroviarias traballan con planos topográficos que reflicten as curvas das vías, que á súa vez levan a fixar velocidades máximas para cada treito. Pero cando o traballo chega ao departamento de Adif encargado de deseñar a sinalización e os sistemas de seguridade para esas mesmas liñas a súa tarefa desenvólvese non sobre mapas senón sobre esquemas lineais nos que non se reflicten as curvas senón xa só as velocidades máximas ou os desvíos nas vías. 

Iso que durante a instrución xudicial do accidente de Angrois foi posto en evidencia en varias ocasións foi confirmado este venres no xuízo polo técnico de Adif encargado de deseñar a sinalización e a seguridade la liña Ourense-Santiago na que ocorreu o accidente, Juan Antonio Sánchez Corrales. “Non manexamos datos de trazado, manexamos datos de velocidade”, dixo. 

Sánchez Corrales, comparecente este venres, foi o autor da modificación do proxecto da sinalización da liña Ourense-Santiago cando se decidiu abrila en 2011 con ancho ibérico e non internacional como o resto de liñas de alta velocidade, o que acabou derivando en que non se instalase o sistema de control da velocidade ERTMS na curva de Angrois senón só ata catro quilómetros antes. O ERTMS estaba desconectado tamén a bordo dos Alvia desde máis dun ano antes do accidente malia que de estar activo podía actuar sobre o despiste do maquinista no seu punto de remate nas vías, un minuto antes da chegada dos trens á curva de Angrois.

O técnico considerou que a modificación do proxecto orixinal decidida polo Ministerio de Fomento para facilitar a conexión en ancho ibérico da liña Ourense-Santiago coa do Eixo Atlántico Vigo-A Coruña foi “correcta”, para evitar a explotación do novo treito de alta velocidade de xeito illado do resto da rede galega. Tamén dixo que a modificación non foi decidida para aforrar e que mesmo supuxo un mes máis de demora nas obras. E xustificou que o novo punto elixido para o remate na liña do ERTMS catro quilómetros antes de Angrois foi o que determinaban as regras de enxeñaría de Adif, algo que o pasado martes negou o autor desas regras.

O comparecente este venres fixo ver que o uso do sistema convencional ASFA, o que funcionaba en ausencia do ERTMS, é tamén habitual nas liñas de alta velocidade nos seus primeiros anos de posta en servizo ou nas entradas ás estacións. Sánchez Corrales foi preguntado sobre o deseño dese sistema na liña Ourense-Santiago, na que a súa configuración non puido facer nada para evitar o despiste do maquinista, e sobre as características concretas da curva de Angrois que obrigaban a unha freada brusca de 200 a 80 quilómetros por hora. 

O comparecente dixo que considera "improbable"  que un maquinista desatenda a condución cen segundos, pero varias partes fixéronlle ver que tan improbable non sería cando foi exactamente o que ocorreu o día do accidente

Foi nese momento cando evidenciou que no seu departamento, ao deseñar os sistemas de seguridade, “non manexamos datos de trazado, manexamos datos de velocidades”, con "cadros de velocidades máximas", “tiras de vía” ou esquemas lineais nos que non se reflicten as curvas. “Non avaliamos cambios de velocidade”, "as velocidades son un dato de entrada que recibimos e non o cuestionamos", dixo tamén, insistindo en que as velocidades para deseñar os sistemas de sinalización e seguridade sonlle dadas por outro departamento que tamén deseña os cadros de velocidades máximas aos que teñen que atender os maquinistas a bordo dos trens.

Sánchez Corrales tamén dixo, en relación coa seguridade que proporciona o ASFA, que non controla a velocidade de xeito constante, que considera “improbable” que un maquinista desatenda a condución cen segundos, tempo que durou a chamada que despistou ao condutor sinistrado en Angrois. Porén, varias partes fixéronlle ver que tan improbable non sería cando iso foi exactamente o que ocorreu aquel día.