Aquela sociedade na que os cidadáns tiveren formación como consumidores e se asociasen como tales para coñecer con fundamento os produtos que queren comprar, subiría un chanzo na mellora colectiva

A contestación do poder foi violenta e salvaxe. Xeraron odio contra o líder, Jeremy Corbyn. Sendo un home de paz acusárono de racista e terrorista. O desprezo polas propostas foi visceral, sen concesións para o debate.

O Brasil abandonou o mapa da fame da ONU durante os mandatos de Lula da Silva e Dilma Rousseff. E 36 millóns de persoas saíron da pobreza. Os beneficiados non acudiron a defendelos cando o golpe de estado de 2016. Non compareceron

Podemos converternos nun espazo de lecer para madrileños, unha campiña fantástica, case baleira, pura natureza. O tren que vén de Madrid aumentará a dependencia do centro, estenderá o seu dominio e subordinará máis as funcións económicas de Galicia, sen falar xa do proceso imitativo

O galeguismo político debería confirmar se un dos obxectivos do nacionalismo español é converter a capital de España nunha megalópole de vinte e tres millóns de habitantes

O programa do Partido Laborista foi presentado a semana pasada e apenas deu para unha noticia curta nos xornais europeos. O capital e os medios de comunicación predominantes tratarán de ignorar unha proposta tan audaz. E intentarán someter o laborismo a unha derrota electoral exemplar.

Vargas Llosa repetía, até o outro día, que Chile era un milagre económico. Alberto Fernández, presidente electo da Arxentina, di que o verdadeiro milagre era a paciencia ante a xigantesca humillación.

Tal grao de barbarie engrandece a figura de Morales, un cocaleiro sen estudos, convertido nun xigante, pero parecese algo a Salvador Allende, a pesar de ter a vida salva.

Siri Hustvedt cre que antes dos cincuenta anos non hai nada que escribir, unicamente aprender a facelo. Non hai grandes novelistas de vinte anos, pero o amor á luz terríbel da vida e á luz terríbel da morte, como di Gonzalo Rojas, emerxe porque si e convértese en poesía. Por iso os poetas son de súpeto.

O independentismo catalán buscou a Israel como socio estratéxico desde sempre, ríndolle as simpáticas bromas que acostuman a gastarlles aos palestinos

Din as persoas de alí que nunca foran tan ben retratadas

É aceptábel preguntarse se este ocaso, tan real, tan concreto, ten vínculo coas outras crises, a ecolóxica, a demográfica, a humanista, a bélica, a nuclear, a da inviabilidade do propio capitalismo, desquiciado e autodestrutivo, que parece a piques de colapsar e de levarnos por diante