"Tes medo de que China nos adiante e levas razón, dille Carter, pero sabes por que nos vai adiantar? Porque desde 1979 eles nunca entraron en guerra con ninguén, mentres nós sempre estamos en guerra"

Os gobernantes portugueses ven as manifestacións populares como algo natural, as reivindicacións e o pacto social están consubstancialmente ligados; en España os manifestantes son sospeitosos de subversión, como no 15 M, cando se lles parte literalmente a cara

Debido aos seus vínculos España debería liderar a posición europea. Europa carece de iniciativa nisto, non ten nervio, é subalterna, frouxa, e obedece tamén o proxecto golpista e invasor da extrema dereita americana.

Cando informan sobre Venezuela é aconsellable que as persoas que se teñen estima propia abran o teléfono e consulten outros medios que ademais de non mentir interpreten con decencia o que acontece.

Un dilema cru para os votantes cuxas opcións fican por baixo da representación: ou apedrar o voto ampliando as posibilidades dun goberno ultra, ou reforzar a partidos cos que diariamente compiten.

No espazo político galego pola esquerda do PSOE parece lóxico reforzar aquela oferta, de entre elas, con expectativas de obter representación. Iso non significa concederlle máis crédito, nesta altura, que o derivado de parar a extrema dereita.

A escravitude de aquí e de agora obsérvase con perturbación particular e indiferenza colectiva

Só faltaba que unha española non puidese presentarse por calquera provincia de España, dixo Alvarez de Toledo, que vai por Barcelona

As mulleres feministas novas carecen case todas de conciencia lingüística, afortunadamente. Na manifestación do día 8 de marzo predominaban os letreiros en castellano. Mais pensan en chave colectiva, establecen obxectivos de xustiza e igualdade e posúen enerxía. Ese sería pois o campo de traballo. Sen laios permanentes nin beaterías.

Nos réximes democráticos de Europa nunca se inoculou unha mentira de maior dimensión e intensidade mediática que a destinada a derrocar o réxime venezuelano. O obxectivo é suculento, apoderarse da riqueza do seu subsolo

Francia e Italia polas derivacións caóticas da invasión de Libia; o Brexit; a posíbel guerra en Venezuela; a tensión no mar da China e no límite ruso. O temor de EEUU a perder a hexemonía. Unha serie de crises que facilmente poderían activarse.