Un total de 42 persoas recibiron a prestación legal de axuda para morrer no noso país dende a entrada en vigor da lei e outros 56 procesos concluíron coa morte previa da persoa solicitante, denegación ou renuncia

Os colectivos na defensa do dereito á morte digna foron grandes impulsores políticos e sociais da Lei de Eutanasia que en 2020 saía adiante no Congreso dos Deputados por ampla maioría absoluta. Ao longo de 2021a norma comezou a aplicarse e, dende aquela, estas mesmas organizacións veñen advertindo de diversas eivas -dende a burocracia á formación do persoal sanitario, pasando pola dilación das solicitudes, que no caso galego Dereito a Morrer Dignamente (DMD) Galicia atribúe fundamentalmente á Xunta.

Con este pano de fondo o Ministerio de Sanidade vén de actualizar os datos de aplicación deste dereito coa nova edición do Informe Anual sobre a Prestación de Axuda para Morrer, correspondente a 2024. No relativo ao noso país o documento amosa que 42 persoas recibiron a eutanasia en Galicia dende que a lei está en vigor e ata a fin do pasado ano. Pero tamén que a maior parte de procesos iniciados ao abeiro da lei conclúen sen unha prestación de axuda para morrer: así sucedeu en case o 60% dos casos.

Sempre segundo os datos do Ministerio, de 2021 a 2024 remataron 98 procedementos iniciados en Galicia conforme á Lei de Eutanasia. Un total de 42 finalizaron cunha prestación de axuda para morrer ás persoas que así o pediran, mentres que 56 concluíron con revogacións -renuncias á petición-, denegacións polas comisións médicas e éticas que valoran as solicitudes ou coa morte da persoa solicitante antes de poder acceder efectivamente á eutanasia.

En 2024 finalizaron 34 procedementos da Lei de Eutanasia en Galicia: 16 persoas recibiron a prestación de axuda para morrer; 9 faleceron mentres agardaban

Aínda que cunha proporción un chisco menor, este fenómeno reproduciuse no último ano analizado en detalle, o 2024. Nese ano finalizaron en Galicia 34 procedementos da Lei de Eutanasia -o cómputo total inclúe solicitudes que foran formulada en anos previos- e a conclusión de 16 foi a axuda a morrer. Media ducia destes procesos non finalizaron coa morte asistida da persoa enferma que o pedira porque renunciou (revogación) e tres solicitudes foron denegadas.

No total estatal a proporción é semellante á galega e o propio Ministerio evidencia que "menos da metade dos procesos que finalizaron en 2024 remataron na realización dunha prestación de axuda para morrer, concretamente un 45,86%. Un terzo "foron un falecemento previo á prestación" e un 15%, denegacións, mentres que "a proporción de desistimentos foi menor", algo menos dun 6%.

Especialmente significativo é, no total de casos tamén en Galicia, as mortes rexistradas de persoas que pediran a eutanasia, pero que faleceron por outras causas antes de poder acceder ao dereito. Durante 2024 foron nove, case o 30% do total. 

A media de tramitación da eutanasia en Galicia é a maior do Estado, con máis de 157 días en 2024, pero o dato mediano é inferior ao estatal

Neste punto as organizacións como DMD poñen o foco nos prazos de tramitación. Segundo o devandito informe, no ano 2024 a media de días transcorridos en Galicia entre a primeira solicitude e a prestación efectiva de dereito a morrer foi de 157,87 días, a máis elevada do Estado. O segundo valor máis alto é o de Andalucía, con 113.

O Ministerio ofrece tamén, non obstante, o dato mediano dos tempos de tramitación das solicitudes de eutanasia e pon o foco nel "por ser unha medida capaz de describir a posición central do conxunto de datos sobre prazos" e estar "menos distorsionada" por casos puntuais que se dilaten máis que o resto. Ese valor mediano estivo en Galicia en 59 días durante 2024, mentres que a media estatal se situou en 62.