Esas traballadoras ás que se lles “vendeu” o privilexio de poñer a súa saúde en mans da colaboración público – privada foron constatando que en realidade eran presas dun preconcepto. O que o resto das mortais xulgamos como un trato de favor resultou nunha merma

Esa esquerda capitaneada por Pablo Iglesias, Irene Montero, Íñigo Errejón, Ángela Rodríguez ou Elizabeth Duval dirá que son conservadora, que odio, que quero patoloxizar os sentimentos e que non son feminista. Eu direi que son aliados ou manipulados do patriarcado, e a lea estará servida

Desde aquí, propoño unha revolución. Apagar o ruído. Vindico a melodía que bailamos en Vigo os días pasados. A de medrar, a de mellorar, a de escoitar e dicir, a de crear. Abomino do ruído, co rogo de que, se alguén me le, se incorpore a esta pequena parte de cidadás que nos propoñemos seriamente como reto vital non alimentalo. Baixemos decibelios

Os ministerios como o de Transición Ecolóxica (onde os hai), as recomendacións, as directivas, propoñen 2030, 2050 como horizontes. Pero é que xa chegou. Xa está aquí. Avisáronnos con vinte anos de prazo, pero é máis doado enfadarse porque as alertas chegan con oito horas de atraso. 

Vostede xa non é unha “fracasada” nos seus corenta que cobra medio SMI e comparte un piso alugado de prezo inalcanzable e habitabilidade máis que cuestionable mentres tenta poñer en marcha un negocio. É unha millenial frigana cun minijob que emprende un proxecto uberizable desde un coworking, vive en coliving ou small living, vai de vacacións con house sitting e enche a neveira a base de dumpsting

Do millón e medio de hectáreas da masa forestal galega, 490.000 son de eucalipto. Case o 30%. Pero di a Xunta que abondan para Altri, que non nos preocupemos. Que iso das pirófitas non é para tanto. Porque é sabido que a piromanía é unha característica inexplicable das galegas, que temos a manía de queimar os montes. Que se fósemos civilizadas, os eucaliptos non arderían

Resulta cando menos interesante ler e escoitar á dereita española con relación á situación venezolana, poñendo o foco na falta de liberdades, o acoso e a violencia contra a cidadanía. Definen a cuestión como un asunto de dereitos humanos. Non serei eu quen o negue, desde logo. Pero o asunto é por que Venezuela

Desde que se fixo público o borrador onde un comité experto propón un posible mecanismo para controlar o acceso dos menores á pornografía na rede, a caverna está desaforada vindicando o dereito á privacidade. Un discurso parello ao que se dá arredor da prostitución: a palabra liberdade debúxase en grandes letras de molde, douradas e refulxentes

A teoría política e económica de Milei é falida. Parte da premisa de que el e os seus socios son os máis fortes, sendo totalmente insolidarios e individualistas. Mais os cans (dos que el tanto gusta, por certo) e os lobos demostran que os máis fortes nunca actúan sós nin abandonan aos febles

É posible que esteamos a tempo. Se espertamos, claro, antes de que nos secuestren a prensa libre, antes de que a ignorancia, o medo e o sálvese quen poida se fagan definitivamente co temón da humanidade

Cando recibín os exercicios, decateime de que nalgúns casos non me era posible distinguir se estaba ante un talento ou un traballo encargado a unha IA. Hai que procurar matices, nesgos de humanidade moi sutís, para localizar a fonte

Se nuns anos as futuras creadoras e empresarias culturais volvesen funcionar nese universo no que non se concibía facer cultura dentro de Galicia e non facela en galego, unha parte do dano, se cadra, sería revertido. Se non podemos ter xestoras que promovan a lingua e a cultura por convencemento, polo menos que o fagan por estratexia ou presión. Non sei que daba eu, hoxe mesmo, por un director xeral que nos presentase, enchido de orgullo, á gran cantante Carmiña Burana.